라틴어 문장 검색

quin et Inguiomerum, tota volitantem acie, fortuna magis quam virtus deserebat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 21장3)
et utrisque adfuit fortuna.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 25장5)
neque in familia et argento quaeque ad usum parentur nimium aliquid aut modicum nisi ex fortuna possidentis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 33장9)
unde prospici posse quae cuique tam longo temporis spatio mens, domus, fortuna?
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 36장8)
siluit Hortalus, pavore an avitae nobilitatis etiam inter angustias fortunae retinens.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 38장12)
Fine anni arcus propter aedem Saturni ob recepta signa cum Varo amissa ductu Germanici, auspiciis Tiberii, et aedes Fortis Fortunae Tiberim iuxta in hortis, quos Caesar dictator populo Romano legaverat, sacrarium genti Iuliae effigiesque divo Augusto apud Bovillas dicantur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 41장1)
igitur adito Ilio quaeque ibi varietate fortunae et nostri origine veneranda, relegit Asiam adpellitque Colophona ut Clarii Apollinis oraculo uteretur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 54장5)
transgressus Danuvium, qua Noricam provinciam praefluit, scripsit Tiberio non ut profugus aut supplex sed ex memoria prioris fortunae:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 63장2)
vindicabitis vos, si me potius quam fortunam meam fovebatis.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 71장9)
Tum ad uxorem versus per memoriam sui, per communis liberos oravit exueret ferociam, saevienti fortunae summitteret animum, neu regressa in urbem aemulatione potentiae validiores inritaret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 72장1)
visuque et auditu iuxta venerabilis, cum magnitudinem et gravi- tatem summae fortunae retineret, invidiam et adrogantiam effugerat.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 72장6)
At Agrippina, quamquam defessa luctu et corpore aegro, omnium tamen quae ultionem morarentur intolerans ascendit classem cum cineribus Germanici et liberis, miserantibus cunctis quod femina nobilitate princeps, pulcherrimo modo matrimonio inter venerantis gratantisque aspici solita, tunc feralis reliquias sinu ferret, incerta ultionis, anxia sui et infelici fecunditate fortunae totiens obnoxia.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 75장1)
neque enim eloquentiam fortuna discerni et satis inlustre si veteres inter scriptores haberetur.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 83장9)
ceterum Arminius abscedentibus Romanis et pulso Maroboduo regnum adfectans libertatem popularium adversam habuit, petitusque armis cum varia fortuna certaret, dolo propinquorum cecidit:
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER II, 88장3)
ad eundem laborem, eandem constantiam accusatores hortor.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER III, 12장11)

SEARCH

MENU NAVIGATION