라틴어 문장 검색

nam moris istic fuit senioribus nostris agonem Drepanitanum Troianae superstitionis imitari, iam vero ager ipse, quamquam hoc supra debitum, diffusus in silvis pictus in pratis, pecorosus in pascuis in pastoribus peculiosus.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 2권, Sidonius Domitio suo salutem 19:2)
cumque abhinc retro iuvenes eramus, in pila in tesseris, saltibus cursu, venatu natatu sancta semper ambobus, quia manente caritate, contentio, mihi quidem maior hic natu, tantum tamen, ut eum non tam honorari necesse esset quam delectaret imitari;
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Simplicio et Apollinari Suis salutem 1:4)
neque enim quod tuo accessit usui, decessit hoc nostrae proprietati aut ad incrementa scientiae vestrae per detrimenta venistis alienae, quin potius ipse 2 iure abhinc uberi praeconio non carebis,3 qui magis igneo ingenio naturam decenter ignis imitatus es 4 de quo si quid demere velis, remanet totus totusque transfertur, unde iam parce trepidare deque moribus amici plusculum recto secus credere, namque in hoc facto nos magis vulnus polluit culpae, si feriat ictus invidiae, vale.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 4권, Sidonius Ruricio suo salutem 2:2)
quorum ego graduum differentiam observans illum Philagrium cordis oculo semper inspicio, cui me animus potentialiter notum morum similitudine facit, nam licet bonis omnibus placeas, nemo te plus valuit intrinsecus intueri quam qui forinsecus affectat imitari, sane qualiter studiorum tuorum consectaneus fiam, consequa paginae parte reserabitur.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 7권, Sidonius Philagrio suo salutem 9:1)
similis favor resultat Rhodanitidas per urbes, (115)imitabiturque Gallos feritas Hibericorum.
(시도니우스 아폴리나리스, 편지들, 9권, Sidonius Tonantio suo salutem. 5:35)
"sic ergo gradum, sic ora manusque, nate, feres comitesque modis imitabere fictis, nete suspectum molli non misceat aulae rector et incepti pereant mendacia furti."
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Achilleis, 1권139)
at sonipes habitus animosque imitatus equestres aerius attollit vultus cursumque minatur;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 1권, equus maximus Domitiani Imp.20)
enormes non ille sinus, sed semper ad annos texta legens modo puniceo velabat amictu, nunc herbas imitante sinu, nunc dulce rubenti murice, nunc vivis digitos incendere gemmis gaudebat:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Glauctas Atedii melioris delicatus57)
his favit natura locis, hic victa colenti cessit et ignotos docilis mansuevit in usus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis22)
hic et Amyclaei caesum de monte Lycurgi quod viret et molles imitatur rupibus herbas, hic Nomadum lucent flaventia saxa Thasosque et Chios et gaudens fluctus spectare Carystos:
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 2권, Villa Surrentina Pollii Felicis37)
"macte animis opibusque meos imitate labores, qui rigidas rupes infecundaeque pudenda naturae deserta domas et vertis in usum lustra habitata feris foedeque latentia profers numina, quae tibi nunc meritorum praemia solvam?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Hercules Surrentinus Pollii Felicis69)
Tibereia primum aula tibi vixdum ora nova imitante iuventa panditur - hic annis multa super indole victis libertas oblata venit - nec proximus heres, immitis quamquam et Furiis agitatus, abegit.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, consolatio ad Claudium Etruscum29)
etenim tua - nempe benigna quam mihi sorte Venus iunctam florentibus annis servat et in senium - , tua, quae me vulnere primo intactum thalamis et adhuc iuvenile vagantem fixisti, tua frena libens docilisque recepi, et semel insertas non mutaturus habenas usque premo, tu me nitidis Albana ferentem dona comis sancteque indutum Caesaris auro visceribus complexa tuis sertisque dedisti oscula anhela meis;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, ecloga ad uxorem 12)
Si manus aut similes docilis mihi fingere ceras aut ebur impressis aurumve animare figuris, hinc.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in Priscillam1)
quippe leves causae, nec segnis labe senili exitus instanti praemisit membra sepulcro, sed te torpor iners et mors imitata quietem explicuit falsoque tulit sub Tartara somno, quos ego tunc gemitus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 5권, epicedion in patrem Suum95)

SEARCH

MENU NAVIGATION