라틴어 문장 검색

omissa itaque spe per vim atque arma subeundi obsidionem parant, cuius ad id tempus immemores et quod in urbe fuerat frumentum incendiis urbis absumpserant, et ex agris per eos ipsos dies raptum omne Veios erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 469:1)
invenietis omnia prospera evenisse sequentibus deos, adversa spernentibus.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 540:2)
num ante exorta est quam spreta vox caelo emissa de adventu Gallorum, quam gentium ius ab legatis nostris violatum, quam a nobis, cum vindicari deberet, eadem neglegentia deorum praetermissum?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 542:2)
haud magno opere plebem moverunt et infrequentem in foro propter aedificandi curam et eodem exhaustam impensis eoque agri immemorem, ad quem instruendum vires non essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 53:1)
qui nimius animi cum alios principes sperneret, uni invideret, eximio simul honoribus atque virtutibus, M. Furio, aegre ferebat solum eum in magistratibus, solum apud exercitus tantum iam eminere ut iisdem auspiciis creatos non pro collegis sed pro ministris habeat, cum interim, si quis vere aestimare velit, a M. Furio recuperari patria ex obsidione hostium non potuerit, nisi a se prius Capitolium atque arx servata esset;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 114:1)
iam non recipiebat se Romanus miles sed immemor recentis ferociae veterisque decoris terga passim dabat atque effuso cursu castra repetebat, cum Camillus subiectus ab circumstantibus in equum et raptim subsidiis oppositis haec est inquit, milites, pugna, quam poposcistis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 255:3)
eaque ipsa adfinitas haud spreta gratiam Fabio ad volgum quaesierat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 356:4)
movit populum non tam causa praesens quam vetus meritum, ut maleficii quam beneficii potius immemores essent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 207:1)
simul dictatorem increpabant, qui legis Liciniae spretae mercedem privata cupiditate quam publica iniuria foediorem cepisset, ut se ipse consulem dictator crearet.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 251:1)
postero die cum eadem deliberatio teneret, ex praedatoribus vagis quidam compertum attulerunt T. Quinctium in Tusculano agrum colere, urbis honorumque immemorem.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VII 451:1)
cum consulis vocem subsecuta patrum indignatio esset, proditur adversus crebram implorationem deum, quos testes foederum saepius invocabant consules, vocem Anni spernentis numina Romani auditam.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 62:1)
Priverni igitur hostes populi Romani quaerendos persequendosque esse, qui simul a Fundanis ac Romanis utriusque patriae immemores defecerint:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 279:1)
misso itaque repente senatu se ex curia proripuit, tum vero non m magis legiones quam maiestatem dictatoriam et disciplinam militarem a magistro equitum victam et eversam dictitans, si illi impune spretum imperium fuisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 426:1)
imperium dictitare spretum, tamquam non eadem mente pugnari vetuerit qua pugnatum doleat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 432:1)
quo tu imperio meo spreto, incertis auspiciis, turbatis religionibus adversus morem militarem disciplinamque maiorum et numen deorum ausus es cum hoste confligere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VIII 446:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION