라틴어 문장 검색

quis enim potest mortem aut dolorem metuens, quorum alterum saepe adest, alterum semper impendet, esse non miser?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 15:7)
satisne videtur declarasse Dionysius nihil esse ei beatum, cui semper aliqui terror impendeat?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 62:7)
In deficiente vero iam porticu levatum mento in tribunal excelsum Mercurius rapiebat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 29:6)
Namque omnes unum crimen vocat, omnibus una impendet clades.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 122:26)
Sonipes iratus fero Auxilium petiit hominis, quem dorso levans Rediit ad hostem.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Quartus, Equus et aper.3)
Etenim si defunctorum imagines domi positae dolorem nostrum levant, quanto magis hae quibus in celeberrimo loco non modo species et vultus illorum, sed honor etiam et gloria refertur!
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 7 7:1)
Atque haec feci, cum septem amicis meis aut occisis aut relegatis, occisis Senecione Rustico Helvidio, relegatis Maurico Gratilla Arria Fannia, tot circa me iactis fulminibus quasi ambustus mihi quoque impendere idem exitium certis quibusdam notis augurarer.
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 11 3:1)
Memor ergo propositi tui legatum quidem retinendum, psephisma autem mittendum putavi, ut simul et sumptus levaretur et impleretur publicum officium.
(소 플리니우스, 편지들, 10권, letter 43 2:1)
Adposui medio membra levanda toro.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 52)
saepe levant poenas ereptaque lumina reddunt, eum bene peccati paenituisse vident.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 139)
spes igitur menti poenae, Graecine, levandae non est ex toto nulla relicta meae.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 615)
haec nisi tu pariter simili cum fratre levares, vix mens tristitiae nostra tulisset onus.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 1016)
recta fides comitum poterat mala nostra levare:
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 730)
quorum te memorem, quamquam procul absumus, esse suspicor, et casus velle levare meos.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 2권, poem 109)
nec scelus admittas, si consoleris amicum, mollibus et verbis aspera fata leves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 3권, poem 67)

SEARCH

MENU NAVIGATION