라틴어 문장 검색

Denique inde suspicio quod innotuerit nos ad orientis regionem precari.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 16장 9:3)
Sed dum unicuique manifestatur veritas nostra, interim incredulitas, dum de bono sectae huius obducitur, quod usui iam et de commercio innotuit, non utique divinum negotium existimat, sed magis philosophiae genus.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 46장 2:1)
Atquin hinc vel maxime intelligunt factum Christianum, de repudio spectaculorum.
(테르툴리아누스, De Spectaculis, 24장 2:1)
Sic Israelitico populo in Aegypto Dominus se quidem innotuit;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXX. 1:14)
quatinus sui nominis agnitionem diuerso modo gentibus innotescens, Creatorem suum suscepto Christianae fidei agnoscerent sacramento.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. XI.6)
Quod ita fuisse factum mox congregationi mane facto innotuit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXI [XXIII]. 4:8)
NEC silentio praetereundum, quod ante triennium per reliquias eius factum, nuper mihi per ipsum, in quo factum est, fratrem innotuit.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUARTUS., CAP. XXX [XXXII].2)
quod ubi innotuit relatumque ad senatum est, omnes censuerunt comprehendendum et custodibus publice datis deducendum ad Hannibalem esse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Libri XXII 749:2)
ubi nichil intelligentes, ipsi nichil intelliguntur:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Tertius 3:13)
Faciuntne intelligendo ut nihil intelligant.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act prologue, scene 011)
tum verbis quam maxime ex medio sumptis, ut qui rogatur (is autem est saepius imperitus) intelligat aut ne intelligere se neget, quod interrogantis non leve frigus est.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber V 62:1)
ideoque a quibusdam tota res repudiatur, sive intelligatur sive non intelligatur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 115:2)
Quid prodest, inquit, locutionis integritas quam non sequitur intellectus audientis, cum loquendi omnino nulla sit causa, si quod loquimur non intelligunt propter quos ut intelligant loquimur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 20:3)
Quid denique magis ridiculosum quam si aliquis alium docere volens, cum requisitus fuerit de his quae dicit utrum intelligat, neget seipsum intelligere quae dicit vel se nescire de quibus loquitur?
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 21:14)
cum loquendi omnino nulla sit causa, si quod loquimur non intelligunt, propter quos ut intelligant, loquimur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 13:10)

SEARCH

MENU NAVIGATION