라틴어 문장 검색

Non tenui ego diutius lacrimas, sed ad ultimam perductus tristitiam Quaeso inquam domina, certe embasicoetan iusseras dari.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 24:2)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Non tenuit ultra lacrimas Trimalchio et Rogo inquit Habinna, sic peculium tuum fruniscaris:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:4)
Nec diu tamen lacrimis indulsi, sed veritus, ne Menelaus etiam antescholanus inter cetera mala solum me in deversorio inveniret, collegi sarcinulas locumque secretum et proximum litori maestus conduxi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 81:1)
Fletibus manant genae mentisque pavidae gaudium lacrimas habet, quas metus abegit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 89:9)
Supprimere ego querellam iubeo, ne quis consilia deprehenderet, relictoque Eumolpo - nam in balneo carmen recitabat - per tenebrosum et sordidum egressum extraho Gitona raptimque in hospitium meum pervolo Praeclusis deinde foribus invado pectus amplexibus et perfusum os lacrimis vultu meo contero.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:7)
nam puer etiam singultibus crebris amabile pectus quassaverat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:9)
Haec cum inter gemitus lacrimasque fudissem, detersit ille pallio vultum et Quaeso inquit Encolpi, fidem memoriae tuae appello:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 91:16)
ego sic semper et ubique vixi, ut ultimam quamque lucem tanquam non redituram consumerem . . . profusis ego lacrimis rogo quaesoque, ut mecum quoque redeat in gratiam:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 99:1)
Poteris hanc simulationem et vultus confusione et lacrimis obumbrare, ut misericordia permotus gubernator indulgeat tibi.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 101:14)
Tryphaena lacrimas effudit decepta supplicio - vera enim stigmata credebat captivorum frontibus impressa - sciscitarique submissius coepit, quod ergastulum intercepisset errantes, aut cuius tam crudeles manus in hoc supplicium durassent.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 105:19)
Agnovit Tryphaena verum Gitona, lacrimisque turbata tune primum bona fide puero basium dedit.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 110:3)
Assidebat aegrae fidissima ancilla, simulque et lacrimas commodabat lugenti, et quotienscunque defecerat positum in monumento lumen renovabat.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:5)
Deinde ut et corpus iacentis conspexit et lacrimas consideravit faciemque unguibus sectam, ratus scilicet id quod erat, desiderium extincti non posse feminam pati, attulit in monumentum cenulam suam coepitque hortari lugentem, ne perseveraret in dolore supervacuo ac nihil profuturo gemitu pectus diduceret:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 111:9)
Inundavere pectus lacrimae dolore paratae, gemitusque suspirio tectus animam paene submovit . . . In partemvoluptatis temptabat admitti, nec domini supercilium induebat, sed amici quaerebat obsequium . . . Si quid ingenui sanguinis habes, non pluris illam facies, quam scortum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 113:11)

SEARCH

MENU NAVIGATION