도구

도구

라틴어 문장 검색

multique nobiles Etrusci qui aut ipsi ierant aut miserant ad Magonem de populorum suorum defectione, primo praesentes erant condemnati, postea conscientia sibimet ipsi exsilium consciscentes, cum absentes damnati essent, corporibus subtractis bona tantum quae publicari poterant pigneranda poenae praebebant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 507:2)
etiam ob hoc, quia parum dignitatis in legatione erat, negaverunt pacem:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXX 409:2)
his legationibus responsum est curae eam rem senatui fore;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 14:1)
per eos dies opportune irritandis ad bellum animis et litterae ab M. Aurelio legato et M. Valerio Laevino propraetore adlatae et Atheniensium nova legatio venit, quae regem appropinquare finibus suis nuntiaret, brevique non agros modo sed urbem etiam in dicione eius futuram nisi quid in Romanis auxilii foret.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 44:1)
quibus cum Philippus nihil pacati nisi omnia permittentibus respondisset, adeo renuntiata haec legatio ab indignatione simul ac desperatione iram accendit, ut ad Saguntinam rabiem versi matronas omnes in templo Dianae, pueros ingenuos virginesque, infantes etiam cum suis nutricibus in gymnasium includi iuberent,
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 181:1)
tertia legatio ad Verminam erat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 203:2)
pyrrhias Aetolus princeps legationis eius fuit, quae ad communicanda consilia Heracleam cum rege et cum Romano legato venit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 527:1)
inde mittendo in vicos Cenomanorum Brixiamque, quod caput gentis erat, ut satis comperit non ex auctoritate seniorum iuventutem in armis esse nec publico consilio Insubrum defectioni Cenomanos sese adiunxisse, excitis ad se principibus id agere ac moliri coepit ut desciscerent ab Insubribus Cenomani et sublatis signis aut domos redirent aut ad Romanos transirent.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 388:1)
multa oppida Gallorum, quae Insubrum defectionem secuta erant, dediderunt se Romanis.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 395:1)
et ipse Quinctius cum sociorum legatis Amynandrum, Athamanum regem, ut speciem legationi adiceret, et Q. Fabium - uxoris Quincti sororis filius erat - et Q. Fulvium et Ap.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 474:1)
cui ut satis apparuit non taedere belli senatum, et ipse victoriae quam pacis avidior neque colloquium postea Philippo dedit neque legationem aliam quam quae omni Graecia decedi nuntiaret, admissurum dixit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 481:1)
inde postero die cum unius signi militibus et Attalo legationibusque quae frequentes undique convenerant pergit ire ad urbem, iussis legionis hastatis - ea duo milia militum erant - sequi se mille passuum intervallo distanti.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 3:1)
et quamquam ea legatio erat quae accendere regium animum posset, temperavit irae et legatos se Rhodum missurum respondit iisque mandaturum ut renovarent vetusta iura cum ea civitate sua maiorumque suorum et vetarent eos pertimescere adventum regis:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 257:2)
nam Romanorum amicitiam se non violaturum, argumento et suam recentem ad eos legationem esse et senatus honorifica in se decreta responsaque.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 259:1)
secundum Isthmia Quinctius et decem legati legationes regum gentiumque audivere.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 414:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION