도구

도구

라틴어 문장 검색

at idem vinctus ad Haemonios non erat Hector equos, me quoque, quem noras olim, non esse memento:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1115)
omnia vera puta mea crimina, nil sit in illis, quod magis errorem quam scelus esse putes, pendimus en profugi - - satia tua pectora poenas exilioque graves exiliique loco.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 1119)
saepe per externas profugus pater exulat oras, urbe tamen natis exulis esse licet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 146)
forsitan hanc ipsam, vivam modo, finiet olim, tempore cum fuerit lenior ira, fugam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 426)
arva relegatum iussisti visere Ponti, et Scythicum profuga scindere puppe fretum, iussus ad Euxini deformia litora veni aequoris - haec gelido terra sub axe iacet - nec me tam cruciat numquam sine frigore caelum, glaebaque canenti semper obusta gelu, nesciaque est vocis quod barbara lingua Latinae, Graecaque quod Getico victa loquella sono est, quam quod finitimo cinctus premor undique Marte, vixque brevis tutum murus ab hoste facit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 229)
fac modo, constanter profugum tueare:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 420)
di tamen et Caesar dis accessure, sed olim, aequarint Pyhos cum tua fata dies, non mihi, qui poenam fateor meruisse, sed illi parcite, quae nullo digna dolore dolet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 529)
non tamen ingratum est, quodcumque oblivia nostri impedit et profugi nomen in ora refert, quamvis interdum, quae me laesisse recordor, carmina devoveo Pieridasque meas, cum bene devovi, nequeo tamen esse sine illis, vulneribusque meis tela cruenta sequor, quaeque modo Euboicis lacerata est fluctibus, audet Graia Capheream currere puppis aquam.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 5권, poem 711)
Perniciosum est augmentum migrantium qui miseriam fugiunt graviorem degradatione ambitali redditam, qui non agnoscuntur tamquam profugi in conventionibus internationalibus et pondus ferunt propriae desertae vitae quam sine ulla legum tutela degunt.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 36:6)
latet os Patris illud unde Deus qui visibilem se praestitit olim, tale aliquid formans in sese quale secuta est passio, quae corpus sibi vindicat;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 330)
qui, si Pater olim non fuit, et serum genuit post tempora Natum, fit novus, inque novum ius proficit, absit, ut umquam plenus proficiat, qui non eget incremento.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 390)
nec enim caelo lex carnea fluxit, quam tu carne colis, sed Christo feta meamque spem paritura utero, quam spem, nisi numinis almum lumen et adventum Domini, quem viderat Abrae prima fides, nostrisque Pater promiserat olim perspiciendum oculis et legis voce probandum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3119)
quis per vada glauca gressibus inpressis spatiatus triverit udum non submersus iter, sola pendulus et pede sicco, aequoreae nisi factor aquae, qui Spiritus olim ore superfusus patrio volitabat in undis nondum discretis nec certo litore elausis?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3222)
ipsa quidem sincera fuit dum conditur olim, quae collata rudem fecit viviscere limum, utpote de liquido naturae semine primos accipiens habitus superoque expressa sereno, sed mox, ut gravido iussa est innectier arvo, suavibus inlecebris nimium blandita refrixit deque volutabris pretiosum polluit ignem, dum transgressa Dei positum fas inproba calcat, haec prima est natura animae, sic condita simplex decidit in vitium per sordida foedera carnis, exim tincta malo peccamine principis Adae infecit genus omne hominum quod pullulat inde, et tenet ingenitas animarum infantia in ortu primi hominis maculas, nec quisquam nascitur insons.
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3298)
sic olim tua praecluens potestas inter raucisonos situm leones inlapsis dapibus virum refovit.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus post cibum12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION