도구

도구

라틴어 문장 검색

cum eius principium finem que, Christum videlicet, penitus ignoraverit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 1:2)
Quod autem vera amicitia inter eos qui sine Christo sunt esse non possit, mihi fateor esse persuasum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:11)
Annuntiavit enim Christus Iesus et locutus est, et multiplicati sunt super numerum.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:14)
Itaque amicus in spiritu Christi adhaerens amico, efficitur cum eo cor unum et anima una;
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:49)
et sic per amoris gradus ad Christi conscendens amicitiam, unus cum eo spiritus efficitur in osculo uno.
(DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:50)
Hoc osculum non inconvenienter osculum dixerim Christi, quod ipse tamen porrigit non ore proprio sed alieno;
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:15)
Huic ergo osculo assuefacta mens et a Christo totam hanc dulcedinem adesse non ambigens, quasi se cum reputans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:20)
ut iam terrenis affectibus mitigatis, et omnibus quae de mundo sunt cogitationibus desideriis que sopitis, in solius Christi delecter osculo, et quiescam amplexu, exultans et dicens:
(DE AMICITIA, CAPUT VI. Osculum corporale quando adhibendum. Osculum spirituale. 1:23)
Certam in amicitia metam Christus ipse praefixit:
(DE AMICITIA, CAPUT VII. Amicitia quid. 2:21)
Sed quia oculi sapientis in capite eius, si nos sumus membra et Christus caput, faciamus quod ait propheta:
(DE AMICITIA, CAPUT XXV. Amicitiae lex in petendis et dandis. 2:9)
et in scala caritatis nunc ad Christi ipsius amplexum conscendere, nunc ad amorem proximi ibi suaviter repausaturum descendere?
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:29)
cum subito et insensibiliter aliquando affectus in affectum transiens, et quasi e vicino ipsius Christi dulcedinem tangens, incipit gustare quam dulcis est, et sentire quam suavis est.
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:12)
Ita a sancto illo amore quo amplectitur amicum, ad illum conscendens, quo amplectitur Christum;
(DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 3:13)
Hujus facies nullius adventitii coloris mendicabat hypocrisim, sed rosam cum lilio disputantem in facie, mistione naturae mirabili, plantaverat [0473A] dextera Omnipotentis.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 72:3)
Turci autem videntes quia virtus equitum praevaluisset in concertatione suorum, equos eorum transmissis sagittis vulnerant, et sic in pedibus fortissimos athletas Christi reddunt.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 42:8)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION