라틴어 문장 검색

praedator cupit immensos obsidere campos, ut multa innumera iugera pascat oue:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 325)
sed tunc pascebant herbosa Palatia uaccae et stabant humiles in Iouis arce casae.
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 514)
"Me quondam Admeti niueas pauisse iuuencas non est in uanum fabula ficta iocum;"
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 431)
Nam mihi, cum magnis opibus domus alta niteret, cui fuerant flaui ditantes ordine sulci horrea fecundas ad deficientia messis, cuique pecus denso pascebant agmine colles, et domino satis et nimium furique lupoque, nunc desiderium superest:
(티불루스, Elegiae, 3권, Panegyricus Messallae57)
eludant nunc licet religiones, 'quid enim esse, si pulli non pascantur, si ex cavea tardius exierint, si occecinerit avis?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber VI 449:1)
inde ad Calatiam, ubi iam consules Romanos castraque esse audiebat, milites decem pastorum habitu mittit pecoraque diversos, alium alibi, haud procul Romanis pascere iubet praesidiis;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 15:1)
nam cum pulli non pascerentur, pullarius auspicium mentiri ausus tripudium solistimum consuli nuntiavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber X 583:2)
his infandis pastos epulis, quos contingere etiam nefas sit, videre atque habere dominos et ex Africa et a Carthagine iura petere et Italiam Numidarum ac Maurorum pati provinciam esse, cui non, genito modo in Italia, detestabile sit?
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 60:1)
lucus ibi frequenti silva et proceris abietis arboribus saeptus laeta in medio pascua habuit,ubi omnis generis sacrum deae pecus pascebatur sine ullo pastore, separatimque greges sui cuiusque generis nocte remeabant ad stabula, numquam insidiis ferarum, non fraude violati hominum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 31:1)
nam is deum extinguet perduellis vestros qui vestros campos pascit placide.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 179:4)
is se in eo saltu, qui regiis tum teneretur castris, armentum pascere solitum ait omnes montium eorum amfractus callesque nosse.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXII 123:1)
tum vero ii, quos paverat per aliquot annos publicus peculatus, velut bonis ereptis, non furtorum manubiis extortis infensi et irati Romanos in Hannibalem, et ipsos causam odii quaerentes, instigabant.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 561:1)
Etiam opilio qui pascit, mater, alienas ovis, aliquam habet peculiarem, qui spem soletur suam.
(티투스 마키우스 플라우투스, Asinaria, act 3, scene 151)
convicium tot me annos iam se pascere;
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 1, scene 133)
Namque edepol equidem, mi senex, non didici baiolare nec pecua ruri pascere nec pueros nutricare.
(티투스 마키우스 플라우투스, Mercator, act 3, scene 119)

SEARCH

MENU NAVIGATION