라틴어 문장 검색

Ab hac te infamia vindica, ne videatur omnibus plus apud te valere unus dolor quam haec tam multa solacia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 71:4)
Est autem hoc ipsum solacii loco, inter multos dolorem suum dividere ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 72:3)
in hoc uno tibi satis praesidi, solaci est.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 73:2)
Nec dubito, cum tanta illi adversus omnes suos sit mansuetudo tantaque indulgentia, quin iam multis solaciis tuum istud vulnus obduxerit, iam multa, quae dolori obstarent tuo, congesserit.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:2)
Ut nihil horum fecerit, nonne protinus ipse conspectus per se tantummodo cogitatusque Caesar maximo solacio tibi est ?
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 74:4)
Interim magnum miseriarum mearum solacium est videre misericordiam eius totum orbem pervagantem ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 79:3)
Hic itaque princeps, qui publicum omnium hominum solacium est, aut me omnia fallunt aut iam recreavit animum tuum et tam magno vulneri maiora adhibuit remedia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 82:1)
Principis Romani lugentis sororem alea solacium fuit !
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 104:3)
Procul istud exemplum ab omni Romano sit viro, luctum suum aut intempestivis sevocare lusibus aut sordium ac squaloris foeditate irritare aut alienis malis obiectare minime humano solacio.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 106:1)
Tibi vero nihil ex consuetudine mutandum est tua, quoniam quidem ea instituisti amare studia, quae et optime felicitatem extollunt et facillime minuunt calamitatem eademque et ornamenta maxima homini sunt et solacia.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 108:1)
sed alio istas vires servet suas, nunc tota se in solacium tuum conferat.
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 111:3)
studia, hereditarium et paternum bonum, surdas aures irrito et vix ad brevem occupationem proficiente solacio transeunt;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 7:3)
Tenebris et solitu- dini familiarissima, ne ad fratrem quidem respiciens, carmina celebrandae Marcelli memoriae composita aliosque studiorum honores reiecit et aures suas adversus omne solacium clusit.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 14:6)
nec hoc grave duxeris ceterorum more, qui in eiusmodi casu partem mali putant audire solacia.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 28:2)
Paupertatem, luctum, ambitionem alius aliter sentit, prout illum consuetudo infecit, et imbecillum impatientemque reddit praesumpta opinio de non timendis terribilis.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 40:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION