라틴어 문장 검색

Eundem igitur nunc quoque scire debet iratum quem et retro semper, priusquam Christiani nominarentur.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 40장 11:2)
et quae possident, ipsis seruant, quos irati insequi uidentur.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 2:14)
Contra uitia quippe delinquentium iratus fuerat, qui diccbat:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER PRIMUS., CAP. XXVII. 8:12)
qui cum interrogarentur, quare hoc facerent, nil aliud respondere potuerunt, nisi ob hoc se iratos fuisse et inimicos regi, quod ille nimium suis parcere soleret inimicis, et factas ab eis iniurias mox obsecrantibus placida mente dimitteret.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:2)
Iratus autem tetigit regem iacentem uirga, quam tenebat manu, et pontificali auctoritate protestatus:
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXII. 2:12)
Quod cum satrapa ille, quem uidere uolebant, audisset, iratus est ualde, quod ad se uenire uolentes peregrini non permitterentur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. X. 2:2)
Cantus vicinis fruges traducit ab agris, Cantus et iratae detinet anguis iter, Cantus et e curru Lunam deducere temptat Et faceret, si non aera repulsa sonent.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 810)
At lascivus Amor rixae mala verba ministrat, Inter et iratum lentus utrumque sedet.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1030)
quater ille beatus, Quo tenera irato flere puella potest.
(티불루스, Elegiae, 1권, poem 1034)
hic iuueni detraxit opes, hic dicere iussit limen ad iratae uerba pudenda senem:
(티불루스, Elegiae, 2권, poem 143)
Conuenit ex aequo nec toruus Liber in illis qui se quique una uina iocosa colunt, nunc uenit iratus nimium nimiumque seueris:
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 611)
qui timet irati numina magna, bibat.
(티불루스, Elegiae, 3권, poem 612)
inde ab irato Romulo, cum verbis quoque increpitans adiecisset sic deinde, quicumque alius transiliet moenia mea, interfectum.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 72:5)
foedum inhumanumque inde traditur scelus, monumentoque locus est - Sceleratum vicum vocant - quo amens agitantibus furiis sororis ac viri, Tullia per patris corpus carpentum egisse fertur, partemque sanguinis ac caedis paternae cruento vehiculo, contaminata ipsa respersaque, tulisse ad penates suos virique sui, quibus iratis malo regni principio similes propediem exitus sequerentur.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber I 493:1)
si fallat, patrem Gradivumque Martem aliosque iratos invocat deos.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber II 506:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION