도구

도구

라틴어 문장 검색

Similiter ratiocinari de honoribus, gloria, uoluptatibus licet;
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVII 2:8)
ueram igitur beatitudinem in summo deo sitam esse necesse est. — Accipio, inquam, nec est quod contra dici ullo modo queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:10)
— Nec propositis, inquam, prioribus refragari queo et illis hoc inlatum consequens esse perspicio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 2:25)
Addas, inquit, hoc omnibus licet.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:1)
— Securo igitur concludere licet dei quoque in ipso bono nec usquam alio sitam esse substantiam.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIX 4:27)
— Atqui non est quod de hoc quoque possis ambigere, cum herbas atque arbores intuearis primum sibi conuenientibus innasci locis, ubi, quantum earum natura queat, cito exarescere atque interire non possint.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:5)
Quae omnia non modo ad tempus manendi, uerum generatim quoque quasi in perpetuum permanendi ueluti quasdam machinas esse quis nesciat?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:11)
Quare nihil est quod ullo modo queas dubitare cuncta quae sunt appetere naturaliter constantiam permanendi, deuitare perniciem.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:23)
— Cuncta igitur bonum petunt, quod quidem ita describas licet ipsum bonum esse quod desideretur ab omnibus.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXI 2:32)
— Memini, inquam, me inscitiam meam fuisse confessum, sed quid afferas, licet iam prospiciam, planius tamen ex te audire desidero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 1:8)
— Uehementer assentior, inquam, et id te paulo ante dicturam tenui licet suspicione prospexi.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XXIII 2:13)
— Primum igitur, inquit, bonis semper adesse potentiam, malos cunctis uiribus esse desertos agnoscas licebit, quorum quidem alterum demonstratur ex altero.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:4)
Duo sunt, quibus omnis humanorum actuum constat effectus, uoluntas scilicet ac potestas, quorum si alterutrum desit, nihil est quod explicari queat.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 1:6)
Rursus, inquit, si duo sint quibus idem secundum naturam propositum sit, eorumque unus naturali officio id ipsum agat atque perficiat, alter uero naturale illud officium minime amministrare queat, alio uero modo quam naturae conuenit non quidem impleat propositum suum sed imitetur implentem, quemnam horum ualentiorem esse decernis?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:1)
uide enim quanta uitiosorum hominum pateat infirmitas, qui ne ad hoc quidem peruenire queunt ad quod eos naturalis ducit ac paene compellit intentio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Quartus, III 2:17)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION