라틴어 문장 검색

Illud in his rebus vereor, ne forte rearis impia te rationis inire elementa viamque indugredi sceleris.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Primus 4:1)
denique avarities et honorum caeca cupido, quae miseros homines cogunt transcendere fines iuris et inter dum socios scelerum atque ministros noctes atque dies niti praestante labore ad summas emergere opes, haec vulnera vitae non minimam partem mortis formidine aluntur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 2:5)
sed metus in vita poenarum pro male factis est insignibus insignis scelerisque luela, carcer et horribilis de saxo iactus deorsum, verbera carnifices robur pix lammina taedae;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 26:12)
religione refrenatus ne forte rearis terras et solem et caelum, mare sidera lunam, corpore divino debere aeterna manere, proptereaque putes ritu par esse Gigantum pendere eos poenas inmani pro scelere omnis, qui ratione sua disturbent moenia mundi praeclarumque velint caeli restinguere solem inmortalia mortali sermone notantes;
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 4:2)
quod si Iuppiter atque alii fulgentia divi terrifico quatiunt sonitu caelestia templa et iaciunt ignem quo cuiquest cumque voluntas, cur quibus incautum scelus aversabile cumquest non faciunt icti flammas ut fulguris halent pectore perfixo, documen mortalibus acre, et potius nulla sibi turpi conscius in re volvitur in flammis innoxius inque peditur turbine caelesti subito correptus et igni?
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Sextus 13:2)
Nec honor nec iniuria sed casus fecit haec nomina.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VI. 29:2)
Nam capitibus alii et papaveris supplicari iussit, ut responso Apollinis satisfieret de nomine capitum, remoto scilicet scelere infaustae sacrificationis:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, VII. 35:3)
Caepionem quoque qui in Augusti necem fuerat animatus, postquam detecto scelere damnatus est, servus ad Tiberim in cista detulit, pervectumque Hostiam inde in agrum Laurentem ad patris villam nocturno itinere perduxit.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 21:1)
Quidam Medeam putant, quod in aedem eius omne genus herbarum sit ex quibus antistites dant plerumque medicinas, et quod templum eius virum introire non liceat propter iniuriam quam ab ingrato viro Iasone perpessa est.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 26:1)
Veterem ferendo iniuriam invites novam.
(Macrobii Saturnalia, Liber II, VII. 11:12)
Is quondam cum incederet elaboratus ad speciem, collegae de iniuriis diem dixit, quod sibi in angustiis obvius offensu fortuito structuram togae destruxerat:
(Macrobii Saturnalia, Liber III, XIII. 5:1)
At tibi pro scelere, exclamat, pro talibus ausis.
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, II. 2:13)
Quod scelus aut Lapithis tantum aut Calydone merente?
(Macrobii Saturnalia, Liber IV, V. 6:7)
Rursus Homerus in primo, cum vellet iniquum Graecis Apollinem facere, causam struxit de sacerdotis iniuria:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, II. 7:1)
Non, mihi si linguae centum sint oraque centum, Ferrea vox, omnis scelerum conprendere formas, Omnia poenarum percurrere nomina possim.
(Macrobii Saturnalia, Liber V, VII. 16:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION