라틴어 문장 검색

Natura enim ad longum tempus sepultus iacebit, et tamen occasione data reviviscet, id quod contigit puellae apud Aesopum ex fele in mulierem conversae.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVI. [ = English XXXVIII] DE NATURA ET INDOLE NATURALE IN HOMINIBUS 3:9)
Itaque occasiones tales aut omnino evites aut iisdem frequentius insuescas quo minus moveant.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVI. [ = English XXXVIII] DE NATURA ET INDOLE NATURALE IN HOMINIBUS 3:11)
Gratia alicuius ex magnatibus, opportunitas, aliorum obitus, occasio virtuti cuiusque congrua.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXXVIII. [ = English XL] DE FORTUNA 1:3)
Etenim mollitiem quandam animi prodit, tum vero convitiis et scandalo occasionem praebet.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLVI. [ = English XLVIII] DE CLIENTIBUS, FAMULIS, ET AMICIS 1:24)
Verum si animadvertant rem aliorum conatu successuram, ipsi quoque gratiam aucupabuntur, aut certe mercedes aliquam secundariam captabunt, aut denique supplicantis spes dum negotium vertitur in usum proprium convertent.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLVII. [ = English XLIX] DE SUPPLICATIONIBUS 1:6)
Spes enim iactare competitorum licet alios deterrere possit, alios tamen acuet et excitabit.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XLVII. [ = English XLIX] DE SUPPLICATIONIBUS 2:13)
E contrario autem iudex se caussae mediae et nullatenus peroratae non ingerat, nec clienti occasionem praebeat ut advocatos suos vel probationes ad plenum non auditas conqueratur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LIV. [ = English LVI] DE OFFICIO IUDICIS 5:17)
Haereses enim spectulativae (qualis fuilt olim Arrianorum, et hodie Arminianorum) etsi in hominum ingenia miris modis operentur, statum tamen rerumpublicarum non magnopere concutient, nisi ex occasione motuum civilium.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, LVI. [ = English LVIII] DE VICISSITUDINE RERUM 5:8)
Sic defraudari spes improba sueuit auari, Cui cor inardescit, quo plus sibi copia crescit, Ydropis exemplo, qui plus sitit usque bibendo.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, II. De agricola, qui thesaurum inuenit 3:8)
Hac breuitate more confisus in artis amore, Instat ad hoc solum, labiis memor ut sit eorum, Non ut rimetur, quod in his, quid agatur, habetur, Speque breuis cartae, quia sic confidit in arte, Nulli prudentum similem se iactat habendum.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, III. De fatuo, qui sapienciam acquirit 4:6)
Nunquam iustus ita spem ponat in hac sibi uita, Nec se uirtutum credat munimine tutum, Negligat ut contra uigilare nocencia monstra Insidiatoris hominis magis interioris:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, V. De paupere et fure 6:6)
Quod dum nesciret, parat improbus, huc ut abiret, Speque sui signi breuior pars accidit illi.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:6)
Mox percontatur rex, qualiter hos tueatur, Presidio Martis uel spe cuiuslibet artis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:4)
His decet auditis, ut micius ire uelitis Hac ope uirtutis, spes est ubi nulla salutis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XI. De bubonibus et coruis 12:25)
Quam traxisse moras longae regionis ad (h)oras Eius amica dolens, comitemque relinquere nolens, Mittit collegam, sibi quae se nunciet egram, Nec fore cuiusquam sibi spem medicaminis usquam, Idque referre monet, si cor sibi simia donet, Arte salutari sic se cito posse iuuari.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XII. De simia et testudinibus 13:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION