-
ceterum postquam Tarentum ire constituit, decem milibus peditum atque equitum, quos in expeditionem velocitate corporum ac levitate armorum aptissimos esse ratus est, electis, quarta vigilia noctis signa movit, praemissisque octoginta fere Numidis equitibus praecepit ut discurrerent circa vias perlustrarentque omnia oculis, ne quis procul spectator agminis falleret;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXV 120:1)
-
ex omnibus legionibus electi sunt iuvenes maxime vigore ac levitate corporum veloces;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 49:2)
-
per iram ac levitatem ex re fortuita crimen commentum.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVI 388:4)
-
quae cum haud vana cogitatio visa esset, pro perfuga iussus Tarentum transire, ac per sororem praefecto conciliatus, primo occulte temptando animum, dein satis explorata levitate blanditiis muliebribus perpulit eum ad proditionem custodiae loci cui praepositus erat.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 239:1)
-
merita inde sua in duces Carthaginienses commemoravit, avaritiam contra eorum superbiamque et omnis generis iniurias in se atque populares.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 277:1)
-
unus rem in civitate is cui deferebatur honos abnuebat, levitatem civitatis accusans:
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 514:1)
-
ego P. Cornelium rei publicae nobisque, non sibi ipsi privatim creatum consulem existimo, exercitusque ad custodiam urbis atque Italiae scriptos esse, non quos regio more per superbiam consules quo terrarum velint traiciant.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVIII 643:1)
-
nec sustinuissent Romani, nisi Locrensium multitudo, exacerbata superbia atque avaritia Poenorum, ad Romanos inclinasset.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXIX권 99:2)
-
an imitari inquit unus ex legatis Romanorum licentiam, an levitatem dicam, mavultis?
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 320:1)
-
per transfugas cognitum est, quos levitas ingeniorum ad cognoscendas hostium res in omnibus bellis praebet.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXI 383:1)
-
enimvero indignum id ratus Hannibal viatorem ad prendendum quaestorem misit subductumque in contionem non ipsum magis quam ordinem iudicum, prae quorum superbia atque opibus nec leges quicquam essent nec magistratus, accusavit.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 553:1)
-
et ut secundis auribus accipi orationem animadvertit et infimorum quoque libertati gravem esse superbiam eorum, legem extemplo promulgavit pertulitque, ut in singulos annos iudices legerentur, neu quis biennium continuum iudex esset.
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIII 554:1)
-
ibi alius alio ferocius quia, quo quisque asperius adversus Romanos locutus esset, eo spes gratiae maior erat, alius superbiam postulatorum increpare, tamquam Nabidi victo, sic Antiocho, maximo Asiae regum, imponentium leges;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXV 191:1)
-
quam excusationem cum tribuni qui diem dixerant non acciperent, et ab eadem superbia non venire ad causam dicendam arguerent qua iudicium et tribunos plebis et contionem reliquisset et, quibus ius sententiae de se dicendae et libertatem ademisset, his comitatus, velut captos trahens, triumphum de populo Romano egisset secessionemque eo die in Capitolium a tribunis plebis fecisset:
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVIII 662:1)
-
Prusiae vero levitatem etiam expertus erat;
- (티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIX 603:2)