라틴어 문장 검색

quanta virum iaceant congestis corpora acervis nosse licet, quorum nomina nulla legas, sexaginta illic defossas mole sub una reliquias memini me didicisse hominum, quorum solus habet conperta vocabula Christus, utpote quos propriae iunxit amicitiae, haec dum lustro oculis et sicubi forte latentes rerum apices veterum per monumenta sequor, invenio Hippolytum, qui quondam scisma Novati presbyter attigerat nostra sequenda negans, usque ad martyrii provectum insigne tulisse lucida sanguinei praemia supplicii, nec mirere senem perversi dogmatis olim munere ditatum catholicae fidei, cum iam vesano victor raperetur ab hoste exultante anima carnis ad exitium, plebis amore suae multis comitantibus ibat.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.4)
discipulos fidei detestandique rebelles idolii ardebat dedere perfidiae, carcereo crinita situ stare agmina contra iusserat horrendis excrucianda modis, inde catenarum tractus, hinc lorea flagra stridere, virgarum concrepitare fragor, ungula fixa cavis costarum cratibus altos pandere secessus et lacerare iecur, ac iam lassatis iudex tortoribus ibat in furias cassa cognitione fremens, nullus enim Christi ex famulis per tanta repertus supplicia, auderet qui vitiare animam, inde furens quaesitor ait:
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Ad Valerianum Episcopum de passione Hippolyti Beatissimi Martyris.12)
omne hominum rapit illa genus, mortalia cuncta occupat interitu, neque est violentius ullum terrarum vitium, quod tantis cladibus aevum mundani involvat populi damnetque gehennae.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1132)
Hei mihi Cum non habeo spatium ut de te sumam supplicium ut volo:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 555)
an Ut pro huius peccatis ego supplicium sufferam?
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 5, scene 334)
et dabis Ei ultro supplicium.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 1, scene 130)
nam usque dum ille vitam illam colet Inopem, carens patria ob meas iniuries, Interea usque illi de me supplicium dabo, Laborans, quaerens, parcens, illi serviens.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 고행자, act 1, scene 1116)
Nam quia nec fato, merita nec morte peribat, sed misera ante diem, subitoque accensa furore, nondum illi flavum Proserpina vertice crinem abstulerat, Stygioque caput damnaverat Orco.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 4권 28:2)
Ergo exercentur poenis, veterumque malorum supplicia expendunt:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 6권 28:6)
Te, Turne, nefas, te triste manebit supplicium, votisque deos venerabere seris.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 24:12)
regem ad supplicium praesenti Marte reposcunt.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 8권 20:13)
"Heu nimium, virgo, nimium crudele luisti supplicium, Teucros conata lacessere bello!
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 30:3)
Iuppiter ipse duas aequato examine lances sustinet et fata imponit diversa duorum, quem damnet labor et quo vergat pondere letum;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 27:15)
damnabis tu quoque votis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, ECLOGA V. MENALCAS, MOPSUS51)
quid tristes querimoniae, si non supplicio culpa reciditur, quid leges sine moribus vanae proficiunt, si neque fervidis pars inclusa caloribus mundi nec Boreae finitimum latus durataeque solo nives mercatorem abigunt, horrida callidi vincunt aequora navitae, magnum pauperies opprobrium iubet quidvis et facere et pati virtutisque viam deserit arduae?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 248)

SEARCH

MENU NAVIGATION