라틴어 문장 검색

Cum primus nos nuntius acerbi funeris perculit, cum tenemus corpus e complexu nostro in ignem transiturum, lacrimas naturalis necessitas exprimit et spiritus ictu doloris inpulsus quemadmodum totum corpus quatit, ita oculos, quibus adiacentem umorem perpremit et expellit.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 99 18:4)
Nec nunc sine illis sum, sed gravi terrenoque detineor."
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 102 22:5)
in collibus arentibus sine ullis victi exercitus reliquias trahens inopiam umoris loricatus tulit et, quotiens aquae fuerat occasio, novissimus bibit, vides honorem et notam posse contemni:
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 17, letter 104 33:2)
Quanto satius est ad contemplationem tot tantorum- que beneficiorum reverti et agere gratias, quod nos in hoc pulcherrimo domicilio voluerunt secundas sortiri, quod terrenis praefecerunt !
(세네카, 행복론, Liber II 129:1)
Quin alterius calore alantur corpora, terrae relaxentur, immodici umores comprimantur, adligantis omnia hiemis tristitia frangatur, alterius tepore efficaci et penetrabili regatur maturitas frugum ?
(세네카, 행복론, Liber IV 109:2)
Simile tu putas esse, utrum cures, ut incorruptum et a fraude advehentium et a neglegentia frumentum transfundatur in horrea, ne concepto umore vitietur et concalescat, ut ad mensuram pondusque respondeat, an ad haec sacra et sublimia accedas sciturus, quae materia sit dei, quae voluptas, quae condicio, quae forma;
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 116:2)
Non est ex terreno et gravi concreta corpore, ex illo caelesti spiritu descendit;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 33:2)
Angustus animus est, quem terrena delectant ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 55:1)
ista congerantur licet, numquam explebunt inexplebilem animum, non magis quam ullus sufficiet umor ad satiandum eum, cuius deside- rium non ex inopia, sed ex aestu ardentium viscerum oritur ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 77:2)
Omnia ista, quae imperita ingenia et nimis corporibus suis addicta suspiciunt, lapides, aurum, argentum et magni levatique mensarum orbes terrena sunt pondera, quae non potest amare sincerus animus ac naturae suae memor, levis ipse, expeditus et, quandoque emissus fuerit, ad summa emicaturus ;
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 80:1)
Cetera, quae per constructionem lapidum et marmoreas moles aut terrenos tumulos in magnam eductos altitudinem constant, non propagant longam diem, quippe et ipsa intereunt ;
(세네카, De Consolatione ad Polybium, Liber XI, ad Polybium: de consolatione 109:3)
Odor illi saporque et lassitudo et vigilia et umor et cibus et sine quibus vivere non potest mortifera sunt;
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 62:3)
Ante quam obdurescerent et altius terrena conciperent liberati leviores ad originem suam revolant et facilius quicquid est illud obsoleti inlitique eluunt.
(세네카, De Consolatione ad Marciam, L. Annaei Senecae dialogorum Liber VI: ad Marciam, De Consolatione 138:3)
Nec corporibus copia vitiosi umoris intentis morbus incrementum est sed pestilens abundantia.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber I 124:4)
vino quidam, alii venere, quidam omni umore interdixere corporibus;
(세네카, 노여움에 대하여, Liber II 67:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION