라틴어 문장 검색

Hoc igitur ex libro Canticorum composuit, eo quod anima Deo adhaerens in hortum mentis ingressa sit, in quo esset abundantia diversarum virtutum, floresque sermonum.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 4:4)
II, 8), et ligna caetera, abundantiam virtutum putaverit transferendam, et in horto mentis esse plantandam?
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 5장 4:6)
Nullus finis laboris, et nullus est fructus abundantiae.
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 7장 4:10)
quia non in abundantia divitiarum vita est hominis, sed in virtute ac fide.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 5장 8:16)
ne videamur de humanis artibus, hoc est, medendi peritia, herbarumque succis sperasse magis remedium, quam de Deo subsidium poposcisse.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 1권, 9장 9:3)
habeat tamen succum doctrinae veteris.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 3:8)
ut succus ille spiritalis cibi in omnes se venas animae diffundat.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 6:14)
ita apostolico succo pasta fidelium pinguescit oratio.
(성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 6장 6:19)
ut quod fuit humani generis abundantia, divinae deputetur gratiae;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 3장 2:5)
Nunc autem in illa intestinorum reflexione ac sinuatione bipartita ac tripartita adhaeret cibus et descendendo paulatim vires ministrat, succum infundit corpori, tenet satietatem, differt edendi appetentiam:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 9장 3:5)
Succus ejus dividitur certis viscerum portionibus, ex quo omne corpus valescit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 9장 3:16)
Tunc ergo fecit diluvium, quando dolor eorum major foret, qui in sua abundantia puniebantur, tunc ultio terribilior tamquam dicentis Dei:
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 14장 2:3)
Unde semper epulari debet animus bonorum operum cogitationes, ut prudentiae succo mens inebriata pinguescat;
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 15장 5:14)
quae etsi non plena periculi, tamen vicina periculo est, et corruptela aliqua necesse est in totius succum se carnis infuderit.
(성 암브로시우스, 노아와 방주에 대하여, 25장 3:6)
Sed cum id quoque turpe esse asseveraret, Maurus nomine quidam, postea comes, qui rem male gessit apud Succorum angustias, Petulantium tune hastatus, abstractum sibi torquem, quo ut draconarius utebatur, capiti Iuliani imposuit confidenter, qui trusus ad necessitatem extremam, iamque periculum praesens vitare non posse advertens, si reniti perseverasset, quinos omnibus aureos, argentique singula pondo promisit.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XX , 4장 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION