도구

도구

라틴어 문장 검색

Irascimini et nolite peccare; sol non occidat super iracundiam vestram,
“화가 나더라도 죄는 짓지 마십시오.” 해가 질 때까지 노여움을 품고 있지 마십시오. (불가타 성경, 에페소 신자들에게 보낸 서간, 4장26)
Et audivi vocem magnam in caelo dicentem: " Nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri et potestas Christi eius, quia proiectus est accusator fratrum nostrorum, qui accusabat illos ante conspectum Dei nostri die ac nocte.
그때에 나는 하늘에서 큰 목소리가 이렇게 말하는 것을 들었습니다. “이제 우리 하느님의 구원과 권능과 나라와 그분께서 세우신 그리스도의 권세가 나타났다. 우리 형제들을 고발하던 자, 하느님 앞에서 밤낮으로 그들을 고발하던 그자가 내쫓겼다. (불가타 성경, 요한 묵시록, 12장10)
Scintilla īrāta est; Argus in viam fugit.
Scintilla는 화가 났다; Argus는 길로 도망친다. (옥스포드 라틴 코스 1권, Argus steals the dinner12)
Quīntus ad sēdem rediit, et dolēns et īrātus.
퀸투스는 자리로 돌아가서, 고통스러워하며 분노했다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit26)
Invidia tacite, sed inimice irascitur.
조용하지만 적대적으로 질투는 화를 키운다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 248)
Parens iratus in se est crudelissimus.
화난 부모는 스스로에게 가장 잔인해진다. (푸블릴리우스 시루스, 격언집, 523)
Nolite putare quia ego accusaturus sim vos apud Patrem; est qui accuset vos: Moyses, in quo vos speratis.
그러나 내가 너희를 아버지께 고소하리라고 생각하지는 마라. 너희를 고소하는 이는 너희가 희망을 걸어 온 모세이다. (불가타 성경, 요한 복음서, 5장45)
Orbilius īrātus erat, sed, ubi tabulam eius īnspexit, etiam magis īrātus erat.
오르빌리우스는 화가 났는데, 그의 서판을 보자 더욱 화가 났다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit20)
" Sed ille quoque, quod non irasceretur iratus, cito sine adver- sario desit.
(세네카, 노여움에 대하여, Liber III 52:7)
Tandem ego eius immoderate anxietati admodum compatiens, et de dolo quem fecerat amor tanquam de summa proditione me ipsum vehementer accusans, conveni hominem supplicando et promittendo quamcunque super hoc emendationem ipse constitueret, nec ulli mirabile id videri asserens, quicumque vim amoris expertus fuisset, et qui quanta /f.5rd/ ruina summos quoque viros ab ipso statim humani generis exordio mulieres deiecerint memoria retineret.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, QUOMODO IN AMOREM HELOYSE LAPSUS VULNUS INDE TAM MENTIS QUAM CORPORIS TRAXIT 8:1)
Ille autem statim mihi precepit libellum ipsum archiepiscopo illisque emulis meis defferre, quatinus ipsi inde iudicarent qui me super hoc accusabant: /f.9vb/ ut illud in me etiam compleretur:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LIBRO THEOLOGIE SUE ET PERSECUTIONE QUAM INDE SUSTINUIT A CONDISCIPULIS 2:6)
Deus, qui iudicas equitatem, quanto tunc animi felle, quanta mentis amaritudine te ipsum insanus arguebam, te furibundus accusabam, sepius repetens illam beati Anthonii conquestionem:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE COMBUSTIONE IPSIUS LIBRI 3:2)
In quo nec invidie mihi murmur defuit, et quod me facere sincera karitas compellebat, solita derogantium pravitas impudentissime accusabat, dicens me adhuc quadam carnalis concupiscentiae oblectatione teneri, qua pristine dilecte sustinere absentiam vix aut numquam paterer.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 1:2)
" Ex quo manifeste a iusticia eos recedere demonstrat quicunque pro aliquo sui gravamine his irascuntur que erga se divina dispensatione geri non dubitant, et se proprie voluntati magis quam divine subiciunt, et ei quod in verbis sonat:
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE INFAMATIONE TURPITUDINIS 8:27)
Unde etiam doctor gentium non tam ignaros veri philosophos, quam cognitionis contemptores accusat, inquiens:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 29:4)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION