도구

도구

라틴어 문장 검색

Et non solum divitiæ perduntur per guerram, sed etiam amor Dei etparadisus et vita præsens et amici ac noti per adversam guerræfortunam taliter amittuntur, quod loco prædictorum omnia mala succedunt, et ad inferna hominis anima simul cum corpore pergere molitur.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 262:10)
Nam melius esset tibi tantum de tuo amittere, quam sua turpiter recipere.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 312:1)
" Quam famam omnino amitteres, si talia præcepta facere studeres.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:27)
Nonenim debes abuti potestate ab illis super se tibi concessa, cum de jure"privilegium meretur amittere, qui concessa sibi abutitur potestate.
(ALBERTANO OF BRESCIA, LIBER CONSOLATIONIS ET CONSILII 313:32)
--Contigit autem post haec ut Aegyptiacus omnia sua multismodis amitteret, et pauper effectus cogitavit apud se quod iret Baldachad amicum quem ibi habebat, ut sui misereretur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 18:22)
Amice, causa tuae custodiae amisi oleum:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 109:24)
Quod totum simul amisit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:2)
Si Deus voluisset eum censum habere, non amisisset.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:11)
Iste homo dives bonus multumest et credibilis et veritatis magnum habet testimonium, et non est credibileeum aliquid interrogare quod non amisisset.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 111:34)
Sedeorum alii socios submersos dimiserunt, alii equos et sarcinas perdiderunt, quidam vero pannos madefactos, alii omnino amissos defleverunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 120:10)
et merito cibum amiserunt.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 123:44)
Si fueris in aliquo bono, ne pecces serva, quoniam saepissimemaximum comminuitur bonum vel amittitur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 163:2)
Hunc vero in modum transeuntia mundi gaudia sectantes et diversis utretineant inhiantes de improviso veniens dies, id est finis vitae, intercipitet quaeque cupita velint nolint adimit.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 220:1)
Et si expleatur divitiis, fructum quietis amittit, quia cogitur custodire quod misera aviditate quaesierit;
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 2장 3:12)
Cum autem manet post mortem vita atque anima, manet bonum, nec morte amittitur, sed augetur:
(성 암브로시우스, 죽음의 복됨, 4장 2:11)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION