라틴어 문장 검색

et, ut semper mare etiam positis flatibus inquietum est, etsi non canis spumosisque fluctibus exibat ad terram, tamen crispis tortuosisque ibidem erroribus delectati perquam sumus, cum in ipso aequoris limine plantas tingueremus, quod vicissim nunc adpulsum nostris pedibus adluderet fluctus, nunc relabens ac vestigia retrahens in sese resorberet.
(미누쿠이우스 펠릭스, 마르쿠스, 옥타비우스, 3장 3:2)
Galba autem adludens varie et copiose multas similitudines adferre multaque pro aequitate contra ius dicere;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER PRIMVS 240:2)
scito non modo nos foenum aut quod e lege Iulia dari solet non accipere sed ne ligna quidem, nec praeter quattuor lectos et tectum quemquam accipere quicquam, multis locis ne tectum quidem et in tabernaculo manere plerumque.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER QVINTVS AD ATTICVM, letter 16 6:2)
Hoc si molestus ille ad animum rettulit, Sensit profecto se hominem non visum seni, Intempestive qui occupato alluserit.
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Aesopus respondet garrulo.8)
Accedunt et alludunt et appellant, tangunt etiam pertrectantque praebentem.
(소 플리니우스, 편지들, 9권, letter 33 6:2)
illa quidem foeno;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권65)
sed erat reverentia foeno, quantam nunc aquilas cernis habere tuas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 3권66)
Et nunc adludit viridique exsultat in herba, nunc latus in fulvis niveum deponit harenis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 2권 69:11)
At ille, scilicet ut vacuis et inobservatus in herbis, huc it et hinc illuc, et in adludentibus undis summa pedum taloque tenus vestigia tingit;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 32:7)
ac verba primum mollia suadendo blande effuderat, captator ut vitulum lupus rapturus adludit prius.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.4)
"scis, saepe dixi, cum docenti adluderes et garrulorum signa verborum dares, Isaac fuisse parvulum patri unicum, qui, cum inmolandus aram et ensem cerneret, ultro sacranti colla praebuerit seni."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Sancti Romani Martyris contra Gentiles Dicta.1309)
coepit ad id alludere, Et me irridere.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 181)
etiam mensas consumimus," inquit Iulus, nec plura adludens.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 7:4)
in Topicis ex statu effectam contentionem κρινόμενον , idque Trebatio, qui iuris erat consultus, adludens qua de re appellat;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 322:3)
Est adhuc genus tertium eorum, qui sapientiae adludunt, quam non quidem contigerunt, in conspectu tamen et, ut ita dicam, sub ictu habent;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 8, letter 72 10:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION