라틴어 문장 검색

nec non imbrifero ventus anhelitu crassa nube leves invehit alites, quae, difflata in humum cum semel agmina fluxerunt, reduci non revolant fuga.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad incensum lucernae31)
nam carceralis caecitas splendore lucis fulgurat, duplexque morsus stipitis ruptis cavernis dissilit.
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.83)
"quantum quisque odii tacita conceperat ira, effundit ardens felle tandem libero, coniciunt alii fragiles inque ora tabellas frangunt, relisa fronte lignum dissilit, buxa crepant cerata genis inpacta cruentis rubetque ab ictu curta et umens pagina."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Cassiani Forocorneliensis.17)
Haec loca vi quondam et vasta convolsa ruina - tantum aevi longinqua valet mutare vetustas - dissiluisse ferunt, cum protinus utraque tellus una foret;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 17:21)
tum creber anhelitus artus aridaque ora quatit, sudor fluit undique rivis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 9:14)
hic membris et mole valens, sed tarda trementi genua labant, vastos quatit aeger anhelitus artus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 5권 17:6)
fessos quatit aeger anhelitus artus.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 9권 28:18)
postquam arma dei ad Volcania ventumst, mortalis mucro glacies ceu futilis ictu dissiluit;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 12권 27:22)
aeraque dissiliunt vulgo vestesque rigescunt indutae caeduntque securibus umida vina et totae solidam in glaciem vertere lacunae stiriaque impexis induruit horrida barbis.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 3권 14:7)
quem tu, cervus uti vallis in altera visum parte lupum graminis inmemor, sublimi fugies mollis anhelitu, non hoc pollicitus tuae.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 1512)
gratia sic fratrum geminorum, Amphionis atque Zethi, dissiluit, donec suspecta severo conticuit lyra.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 1818)
"ergo negatum vincor ut credam miser, Sabella pectus increpare carmina caputque Marsa dissilire nenia."
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 1710)
nam et clamant ubique et omnia levata, ut ipsi vocant, manu emugiunt, multo discursu, anhelitu, iactatione gestus, motu capitis furentes.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 181:2)
sunt qui crebro anhelitu et introrsum etiam clare sonante imitentur iumenta onere et iugo laborantia.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 202:4)
Dicebat quidem ille Epicuri praeceptis obsequens, primum sperare se nullum dolorem esse in illo extremo anhelitu;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 4, letter 30 14:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION