라틴어 문장 검색

Sed progrediamur longius et ita agamus ut nihil nobis adsentati esse videamur, quaeque ab iis dicuntum sic persequamur ut nihil in praeteritis relinquamus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 61:1)
seu recte seu perperam facere coeperunt, ita in utroque excellunt ut nemo nostro loco natus adsequi possit - iniuriam facere fortissime perseverat;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 8장 2:4)
Hadoardi denique exemplar eadem ratione scriptum fuisse inde concludas quod non semel iis locis ubi in codicibus nostris perperam orationis particula finitur H quoque subsistit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 머리말186)
Nunc pueri in scholis ludunt, iuvenes ridentur in foro, et quod utroque turpius est, quod quisque perperam didicit, in senectute confiteri non vult.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 4:7)
Assentemur ait ille et dum illi balneum petunt, nos in turba exeamus.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 72:9)
si quid perperam feci, in faciem meam inspue.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 75:5)
Memini quendam ex amicis, cum lector quaedam perperam pronuntiasset, revocasse et repeti coegisse;
(소 플리니우스, 편지들, 3권, letter 5 12:1)
Si quidem perperam intellecta principia nonnumquam effecerunt ut comprobaremus naturae abusum vel arbitrarium hominis in creatum dominatum, vel bella, iniustitiam et violentiam, sicut credentes agnoscere debemus tali modo sapientiae thesauro nobis custodiendo nos infideles fuisse.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 255:4)
ah, vereor coram in os te laudare amplius, Ne id assentandi magis quam quo habeam gratum facere existimes.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 2, scene 421)
Sed ex assentando, indulgendo, et largiendo, Micio.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 아델포이, act 5, scene 991)
Postremo imperavi egomet mihi Omnia assentari.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 2, scene 237)
nam qui huic animum assentari induxeris, E flamma petere te cibum posse arbitror.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 환관, act 3, scene 285)
verum istoc de nomine Eo perperam olim dixi ne vos forte imprudentes foris Effutiretis, atque id porro aliqua uxor mea rescisceret.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 5, scene 157)
etenim cum deteriorem aliquem adsentando facit, tum improba est, cum amiciorem, non tam vituperanda, petitori vero necessaria est, cuius frons et vultus et sermo ad eorum quoscumque convenerit sensum et voluntatem commutandus et accommodandus est.
(퀸투스 툴리우스 키케로, COMMENTARIOLVM PETITIONIS CONSVLATVS AD M. FRATREM, 9장 13:6)
manus lenior promittit et adsentatur, citatior hortatur, interim laudat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XI 249:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION