도구

도구

라틴어 문장 검색

auguror his igitur flecti tua numina, nec tu inmerito nomen mite Parentis habes.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, 4권, poem 955)
talibus ut dictis nostros descendit in annos, substitit in medios praescia lingua sonos, puppibus egressus Latia stetit exul in herba, felix, exilium cui locus ille fuit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 1권307)
neve secuturi possent nescire nepotes, tempora dis generis continuata dedit, sed Veneris mensem Graio sermone notatum auguror:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 4권49)
"praescia mater nam locus imperii rus erit istud ait."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권50)
Namque dies aderit, quam non procul auguror esse, qua novus huc veniat, proles Semeleia, Liber;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 3권 53:4)
Nam sata Tiresia venturi praescia Manto per medias fuerat divino concita motu vaticinata vias:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 16:7)
Proximus, audito sonitu per inane pharetrae, frena dabat Sipylus, veluti cum praescius imbris nube fugit visa pendentiaque undique rector carbasa deducit, ne qua levis effluat aura.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 20:5)
Haec ubi faticano venturi praescia dixit ore Themis, vario superi sermone fremebant, et cur non aliis eadem dare dona liceret murmur erat:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 39:1)
Sed et hic tamen auguror esse;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 10권 4:9)
Praescia venturi genetrix Nereia leti dissimulat cultu natum, et deceperat omnes, in quibus Aiacem, sumptae fallacia vestis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 16:1)
non igitur nostris ullum gaudere Quiritem auguror, at multos indoluisse malis;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 2권, poem 1252)
credite, deficio, nostroque a corpore quantum auguror, accedunt tempora parva malis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 620)
cum discipulos, hominis quid Filius esset passurus, fido iam praescius ore monebat, nonne fatebatur se cum virtute paterna esse hominem verum?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3321)
hoc esse signum praescii norunt repromissae spei, qua nos soporis liberi speramus adventum Dei.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus ad Galli cantum15)
sic animas caeli de fontibus unicoloras infundit natura solo, sed suavibus istic devinctae inlecebris retinentur, et aethera paucae conscendunt reduces, multas viscosus inescat pastus et ad superas percurrere non sinit auras, praescius inde Pater liventia Tartara plumbo incendit liquido piceasque bitumine fossas infernalis aquae furvo subfodit Averno, et Phlegethonteo sub gurgite sanxit edaces perpetuis scelerum poenis inolescere vermes, norat enim flatu ex proprio vegetamen inesse corporibus nostris animamque ex ore perenni formatam non posse mori, non posse vicissim pollutam vitiis rursum ad convexa reverti mersandam penitus puteo ferventis abyssi, vermibus et flammis et discruciatibus aevum inmortale dedit, senio ne poena periret non pereunte anima, carpunt tormenta foventque materiam sine fine datam, mors deserit ipsa aeternos gemitus et flentes vivere cogit.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1218)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION