라틴어 문장 검색

Ipsam aegritudinem, quam nos ut taetram et inmanem beluam fugiendam diximus, non sine magna utilitate a natura dicunt constitutam, ut homines castigationibus reprehensionibus ignominiis adfici se in delicto dolerent.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 45:1)
| Exsonat ergo cantibus totum navigium, et quia repentina tranquillitas intermiserat cursum, alius exultantes quaerebat fuscina pisces, alius hamis blandientibus convellebat praedam repugnantem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 109:8)
nempe piscibus beluisque expositus es, et qui paulo ante iactabas vires imperii tui, de tam magna nave ne tabulam quidem naufragus habes.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 115:15)
Et nondum memoratis omnibus unda insonuit, veniensque inmenso belua ponto inminet et latum sub pectore possidet aequor.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 4권 68:7)
Sensit et innitens, quae stabat proxima, moli, "non ego prodigium nec sum fera belua, virgo, sed deus" inquit "aquae:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 82:1)
quaeque sui monitis obtemperat Inda magistri belua, servitium tempore victa subit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 4권, poem 64)
quis perfidorum credere ausit rapacem beluam, tauris paratam congredi, cessisse plumis mollibus?
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.124)
neque te silebo, Liber et saevis inimica virgo beluis, nec te, metuende certa Phoebe sagitta.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 1권, Poem 128)
quid mirum, ubi illis carminibus stupens demittit atras belua centiceps auris et intorti capillis Eumenidum recreantur angues?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 138)
sic et Europe niveum doloso credidit tauro latus et scatentem beluis pontum mediasque fraudes palluit audax.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 3권, Poem 278)
belua multorum es capitum, nam quid sequar aut quem?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 142)
"per liberos te, si vocata partubus Lucina veris adfuit, per hoc inane purpurae decus precor, per inprobaturum haec Iovem, quid ut noverca me intueris aut uti petita ferro belua?"
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 52)
quae belua ruptis, cum semel effugit, reddit se prava catenis?
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Satyrarum libri, 2권, Horatii servus libertate usus Saturnalitia festive illum et acriter obiurgat. 1:12)
Ut vidit novi generis faciem, insolitum incessum, vocem nullius terrestris animalis sed qualis esse marinis beluis solet, raucam et implicatam, putavit sibi tertium decimum laborem venisse.
(세네카, APOCOLOCYNTOSIS DIVI CLAUDII 4:14)
Ille se supra rerum naturam esse tune credidit, cum tot miserorum hominum catervas sub alio caelo natis beluis Obiceret, cum bellum inter tam disparia animalia committeret, eum in conspectum populi Romani multum sanguinis funderet mox plus ipsum fundere coacturus.
(세네카, De Brevitate Vitae, Liber X, ad Pavlinvm: de brevitate vitae 80:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION