-
Qui nunc populi rumores, quam dissonae multiplicesque sententiae, piget reminisci;
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 4:12)
-
Si enim cuius oriundo sis patriae reminiscare, non uti atheniensium quondam multitudinis imperio regitur, sed eis koiranos estin, eis basileus, qui frequentia ciuium non depulsione laetetur, cuius agi frenis atque obtemperare iustitiae libertas est. An ignoras illam tuae ciuitatis antiquissimam legem qua sanctum est ei ius exsulare non esse quisquis in ea sedem fundare maluerit?
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, X 1:6)
-
Cuius si naturam, mores ac meritum reminiscare, nec habuisse te in ea pulchrum aliquid nec amisisse cognosces;
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:5)
-
Solebas enim praesentem quoque, blandientem quoque uirilibus incessere uerbis eamque de nostro adyto prolatis insectabare sententiis.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:7)
-
talis erat cum blandiebatur, cum tibi falsae illecebris felicitatis alluderet.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, I 1:18)
-
Licet caelo proferre lucidos dies eosdemque tenebrosis noctibus condere, licet anno terrae uultum nunc floribus frugibusque redimire nunc nimbis frigoribusque confundere, ius est mari nunc strato aequore blandiri nunc procellis ac fluctibus inhorrescere:
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, III 1:17)
-
— Atqui, inquam, libero me fuisse animo quin aliquid semper angerer reminisci non queo.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, V 1:7)
-
tristes uero esse uoluptatum exitus, quisquis reminisci libidinum suarum uolet intelleget.
- (보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XIII 1:4)
-
sin bello persequi perseveraret, reminisceretur et veteris incommodi populi Romani et pristinae virtutis Helvetiorum. Quod improviso unum pagum adortus esset, cum ii qui flumen transissent suis auxilium ferre non possent, ne ob eam rem aut suae magnopere virtuti tribueret aut ipsos despiceret. Se ita a patribus maioribusque suis didicisse, ut magis virtute contenderent quam dolo aut insidiis niterentur.
- (카이사르, 갈리아 전기, 1권, 13장4)
-
cum interim plerique nullam vim adhibendo, qua tollere id malum temptent, sed imponendo tantum lenia medicina, quae quasi blandiantur, quominus ad ultimam senectutem perveniant, non prohibentur.
- (켈수스, 의학에 관하여, Liber V, 28장54)
-
cum interim plerique nullam uim adhibendo, qua tollere id malum temptent, sed imponendo tantum lenia medicamenta, quae quasi blandiantur, quominus ad ultimam senectutem perueniant, non prohibentur.
- (켈수스, 의학에 관하여, 5권, 28장 8:2)
-
quum interim plerique nullam vim adhibendo, qua tollere id malum tentent, sed imponendo tantum lenia medicamenta, quae quasi blandiantur, quominus ad ultimam senectutem perveniant, non prohibeantur.
- (켈수스, 의학에 관하여, 5권, XXVIII De interioribus ulceribus, quae aliqua corporum parte corrupta nascuntur. 10:2)
-
non blandior ullus euntis ancillae tetigisse latus leviterque reductis vestibus occulto crimen mandare susurro nec furtis quaesisse locum nec fraude reperta cautior elusi fremitus vitare mariti.
- (클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:60)
-
quod et armati cessant et nulla virilem inter tot gladios sexum reminiscitur ira?
- (클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:86)
-
quidquid turiferis spirat Panchaia silvis, quidquid odoratus longe blanditur Hydaspes, quidquid ab extremis ales longaeva colonis colligit optato repetens exordia leto, in venas disperge meas et flamine largo rura fove.
- (클라우디아누스, DE RAPTU PROSERPINAE, LIBER SECUNDUS 2:40)
