-
Nec est aliquid extra ipsum quo egeat, non homo, non angelus, non coelum, non terra, nec aliquid quod in ipsis est, cui omnis creatura proclamat:
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:5)
-
Deus meus es, quoniam bonorum meorum non eges.
- (DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 1:6)
-
"Quo circa amici", ut ait Tullius, "et absentes adsunt sibi, et egentes abundant, et imbecilles valent;
- (DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:14)
-
ut nec vivere me crediderim, quamdiu huius tanti boni tam multiplici fructu caruero.
- (DE AMICITIA, CAPUT V. De amicitiae fructibus. 2:25)
-
Felle putabam carere columbas.
- (DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:18)
-
Qualis sapientia amicitiam detestari, ut sollicitudinem caveas, curis careas, exuaris timore;
- (DE AMICITIA, CAPUT VIII. Amicitiae sunt et naevi. An ideo abnuenda. 1:23)
-
Nam quod rex viri illius prius eguerit nemo qui cogitet.
- (DE AMICITIA, CAPUT X. Amicitia spiritualis. Vera. Amicitiae fons. Amoris origo. 2:2)
-
Si enim aliquid molitur amicus, aut in patrem, aut in patriam, quod subita et festinata egeat correctione;
- (DE AMICITIA, CAPUT XV. Qui idonei. Amicitia dissuenda, non rumpenda. 2:14)
-
qui profecto germana et spiritali carent amicitia, propter se, et propter Deum et se expetenda, nec in se ipsis naturale amoris contuentur exemplar;
- (DE AMICITIA, CAPUT XX. Intentio. 1:6)
-
Hi sunt, qui leves quoque amicorum transgressiones impatienter ferunt, austere corripiunt, et carentes discretione, magna neglegunt, contra minima quaeque se erigunt;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:2)
-
Sane hanc in amicitia virtutem satis facile probatu est, qua si quis caruerit, instar navis absque gubernaculo pro impetu spiritus instabili et irrationabili semper motu feretur.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXI. Discretio. 1:6)
-
ibi probatione non egent, quos beatificat angelica illa et quodammodo divina perfectio.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXII. Patientia. 2:12)
-
dives egeat, pauper ditescat;
- (DE AMICITIA, CAPUT XXIV. De cultu amicitiae. 1:23)
-
sed in omnibus servanda moderatio est, ut monitio acerbitate, obiurgatio contumelia careat.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXVII. Correptio amici. 1:10)
-
Ita inter nos amor crevit, concaluit affectus, caritas roborabatur, donec ad id ventum est, ut esset nobis cor unum et anima una, idem velle et idem nolle, esset que hic amor timoris vacuus, offensionis nescius, suspicione carens, adulationem exhorrens.
- (DE AMICITIA, CAPUT XXVIII. Epilogus. 2:8)
