라틴어 문장 검색

Hinc gemini fratres Broteasque et caestibus Ammon invicti, vinci si possent caestibus enses, Phinea cecidere manu, Cererisque sacerdos Ampycus, albenti velatus tempora vitta.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 5권 10:7)
Terga caput tangunt, colla intercepta videntur, spina viret, venter, pars maxima corporis, albet, limosoque novae saliunt in gurgite ranae."
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 6권 27:31)
Interea validum posito medicamen aeno fervet et exsultat spumisque tumentibus albet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 16:9)
rabida qui concitus ira implevit pariter ternis latratibus auras et sparsit virides spumis albentibus agros.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 7권 35:5)
Ecce Lichan trepidum latitantem rupe cavata adspicit, utque dolor rabiem conlegerat omnem, "tune, Licha," dixit "feralia dona dedisti?
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 9권 18:1)
nec Delius aures humanam stolidas patitur retinere figuram, sed trahit in spatium villisque albentibus implet instabilesque imas facit et dat posse moveri, cetera sunt hominis:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 22:2)
et modo, cum fulvas ex imo vertit harenas, concolor est illis, Stygia modo nigrior unda, sternitur interdum spumisque sonantibus albet.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 11권 57:5)
Tum vero praeceps curru fremebundus ab alto desilit et nitido securum comminus hostem ense petens parmam gladio galeamque cavari cernit et in duro laedi quoque corpore ferrum!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 12권 15:4)
Dixit et ad litus passu processit anili, albentes lacerata comas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 13권 46:1)
ego ducere vana frena manu spumis albentibus oblita luctor et retro lentas tendo resupinus habenas.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:10)
Cognovit numina castos evinctus vitta crines albente sacerdos:
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 59:5)
ante fores tumuli, quas saxa inmania duro obice damnarant scopulis substructa cavatis, stat Dominus nomenque ciet frigentis amici, nec mora, funereus revolutis rupibus horror evomit exequias gradiente cadavere vivas, solvite iam laetae redolentia vincla, sorores, solus odor sparsi spiramen aromatis efflat, nec de corporeo nidorem sordida tabo aura refert, oculos sanie stillante solutos pristinus in speculum decor excitat, et putrefactas tincta rubore genas paulatim purpura vestit, quis potuit fluidis animam suffundere membris?
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3249)
quidnam sibi saxa cavata, quid pulchra volunt monumenta, nisi quod res creditur illis non mortua, sed data somno?
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus circa exequias defuncti12)
cessisse parentibus omne idolium semper feliciter et pede dextro, enumerat longi vim temporis, excitat ipsam crinibus albentem niveis et fronte vietam, ore reposcentem querulo sua numina Romam.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 229)
nec enim spoliata prioris robore virtutis senuit nec saecula sensit, nec tremulis, cum bella vocant, capit arma lacertis, nec tam degeneri venerandis supplicat ore principibus, quam vult praenobilis ille senator orandi arte potens et callida fingere doctus mentitumque gravis personae inducere pondus, ut tragicus cantor ligno tegit ora cavato, grande aliquod cuius per hiatum crimen anhelet.
(프루덴티우스, Contra Symmachum, 2권, section 2222)

SEARCH

MENU NAVIGATION