라틴어 문장 검색

"quamvis natus ad Euphraten, molles quod in aure fenestrae arguerint, licet ipse negem, sed quinque tabernae quadringenta parant, quid confert purpura maior optandum, si Laurenti custodit in agro conductas Corvinus oves, ego possideo plus Pallante et Licinis?"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura I43)
"ne pudeat dominum monstrare tabernae, quod si vexantur leges ac iura, citari ante omnes debet Scantinia:"
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura II27)
"Nec tamen haec tantum metuas, nam qui spoliet te non derit clausis domibus, postquam omnis ubique fixa catenatae siluit compago tabernae."
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura III126)
rarus venit in cenacula miles.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura X5)
nulla super nubes convivia caelicolarum, nec puer Iliacus formosa nec Herculis uxor ad cyathos, et iam siccato nectare tergens bracchia Vulcanus Liparaea nigra taberna.
(유베날리스, 풍자, 5권, Satura XIII18)
Voluit Annibal contra imitari fiduciam subiecitque argentarias urbis tabernas;
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 1권, BELLUM PUNICUM SECUNDUM. 48:1)
Argiletanas mavis habitare tabernas, Cum tibi, parve liber, scrinia nostra vacent.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, III1)
At mea Vipsanas spectant cenacula laurus, Factus in hac ego sum iam regione senex.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CVIII2)
Contra Caesaris est forum taberna Scriptis postibus hinc et inde totis, Omnis ut cito perlegas poetas.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CXVII6)
Nec roges Atrectum - Hoc nomen dominus gerit tabernae - :
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, CXVII8)
Nunc Roma est, nuper magna taberna fuit.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXI5)
Te convivia, te forum sonabit, Aedes, compita, porticus, tabernae.
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, XCVII7)
quem poeta stricto gladio se insequentem fugit in tabernam carbonariam.
(마우루스 세르비우스 호노라투스, In Vergilii Bucolicon Librum, ECLOGA NONA., commline 118)
Proces- serat enim in solem et pulverem, non ut e militari taberna- culo, sed ut e Theophrasti doctissimi hominis umbraculis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 9장 3:3)
Quare si quem vestrum forte commovet hoc, quod auditum est, lenonem quendam Lentuli concursare circum tabernas, pretio sperare sollicitari posse animos egentium atque imperitorum, est id quidem coeptum atque temptatum, sed nulli sunt inventi tam aut fortuna miseri aut voluntate perditi, qui non illum ipsum sellae atque operis et quaestus cotidiani locum, qui non cubile ac lectulum suum, qui denique non cursum hunc otiosum vitae suae salvum esse velint.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, ORATIONES IN CATILINAM, ORATIO IN L. CATILINAM QUARTA 17:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION