라틴어 문장 검색

non nullis etiam ipsi magistratus veniebant in suspicionem detinuisse nos et demorati esse, dum classis Dolabellae certior fieret de adventu nostro.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER DVODECIMVS: AD C. CASSIVM ET CETEROS, letter 15 8:1)
"ibo inruentis gressibus obviam, nec demorabor vota calentia:"
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Agnetis33)
Iam pridem invisus divis et inutilis annos demoror, ex quo me divom pater atque hominum rex fulminis adflavit ventis et contigit igni."
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 27:9)
Quid ultra provehor, et fando surgentis demoror austros?"
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 3권 20:8)
Equidem credo, mea volnera restant et tua progenies mortalia demoror arma.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 10권 2:12)
Sed infelix Teucros quid demoror armis?
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 11권 6:20)
modo properat et uota praecurrit, modo lenta est et demoratur.
(세네카, Controversiae, book 2, Torta a tyranno uxor, numquid de tyrannicidio sciret, perseuerauit negare. postea maritus eius tyrannum occidit. illam sterilitatis nomine dimisit intra quinquennium non parientem. ingrati actio est. 6:8)
At qui sciet hoc sibi cum conciperetur statim condictum, vivet ad formulam et simul illud quoque eodem animi robore praestabit, ne quid ex iis, quae eveniunt, subitum sit.
(세네카, De Tranquillitate Animi, Liber IX, ad Serenum: de tranquillitate animi 102:2)
"sed quid fando tua tela manusque demoror?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 1권221)
"at nostris an quis sinus uberaque ulla, scit deus, et nobis regnum tamen et pater ingens - sed quid ego haec, fessosque optatis demoror undis?"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권353)
"seras tibi demoror improbus umbras, fors eadem scelera et caedes visurus avitas, donec te thalamis habilem integramque resignem:"
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 7권175)
Si non uis adsentire nobis in tam facili causa, quam petimus, non poteris iam in nostra prouincia demorari.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER SECUNDUS., CAP. V. 2:2)
Cum uero restitutus esset in regnum Coinualch, uenit in prouinciam de Hibernia pontifex quidam nomine Agilberctus, natione quidem Gallus, sed tunc legendarum gratia scripturarum in Hibernia non paruo tempore demoratus, coniunxitque se regi, sponte ministerium praedicandi assumens.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. VII. 1:1)
Studens autem uir Domini acceptum monasterii locum primo precibus ac ieiuniis a pristina flagitiorum sorde purgare, et sic in eo monasterii fundamenta iacere, postulauit a rege, ut sibi totum XLmae tempus, quod instabat, facultatem ac licentiam ibidem orationis causa demorandi concederet.
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXIII. 1:5)
Uenerat eo tempore Agilberctus Occidentalium Saxonum episcopus, cuius supra meminimus, amicus Alchfridi regis et Uilfridi abbatis, ad prouinciam Nordanhymbrorum, et apud eos aliquandiu demorabatur;
(베다 베네라빌리스, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER TERTIUS., CAP. XXV. 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION