라틴어 문장 검색

"Convivium est coagulum amicitie inter bonos, inter malos autem dissensio," ut quidam philosophus dixit.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 2:1)
Ad hoc ergo, ut amicicianostra coaguletur bonis et inter bonos, oportet nos bonos esse et sic ad convivium nosmetipsos per bonitatem preparare, alioquinconvivium nobis bonum non esset.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 2:2)
Preparatione vero de nobis ipsis ad convivium facta.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 3:1)
Invitare ergodebetis ad convivium vestrum bonos et pauperes secundum verbum Domini dicentis:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:5)
"Cum facis prandium aut cenam, noli invitareamicos, aut cognatos:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:6)
Recte igitur fecistis, invitando istos pauperesMinores ad convivium vestrum.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 4:8)
Ultimo, ut dixi, ea que sunt ad convivium necessaria preparare.
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 6:1)
Et certe, arbitrio meo, ad convivium sunt necessaria tria generaferculorum:
(ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 6:2)
Itaquevescentibus aliis ossa latenter primus ioculator coadunavit et ante sociumposuit finitoque prandio in obprobrium socii coniectam struem ossium regiostendit et mordaciter inquit:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 129:5)
Cum ablueris manus ut comedas, nihil tangas nisi prandium, doneccomedas;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:8)
Post prandium manus ablue, quia phisicum est et curiale;
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:15)
ob hoc enim multorum oculi deteriorantur, quoniam post prandia manibus non ablutis terguntur.
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 180:16)
Si quis invitaverit me ad prandium, quomodo respondebo:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 181:2)
Cum invitatus fuero ad prandium, quid faciam:
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 183:2)
De cuius prandio, de meo vel de alterius?
(Petrus Alfonsi, DISCIPLINA CLERICALIS 184:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION