라틴어 문장 검색

non ita Romuli praescriptum et intonsi Catonis auspiciis veterumque norma.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Carmina, Book 2권, Poem 153)
quem simul aspexit scabrum intonsumque Philippus,
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 754)
dum pecori lupus et nautis infestus Orion turbaret hibernum mare intonsosque agitaret Apollinis aura capillos, fore hunc amorem mutuom, o dolitura mea multum virtute Neaera:
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epodon, poem 152)
apud Horatium illud, fabriciumque, hunc et intonsis Curium capillis.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 172:4)
ne intonsum caput, non ut in gradus atque anulos comptum, cum eo quod, si non ad luxuriam ac libidinem releras, eadem speciosiora quoque sint, quae honestiora.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 213:2)
Asperum cultum et intonsum caput et neglegentiorem barbam et indictum argento odium et cubile humi positum, et quicquid aliud ambitio nempe perversa via sequitur, evita.
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 1, letter 5 2:1)
Nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittat ebur, molles sua tura Sabaei?
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 11, letter 87 20:4)
clarescit dies ortuque Titan lucidus croceo subit.
(세네카, Hercules Furens 1:59)
intonsa iuvenis perpetuum coma, tigres pampinea cuspide territans ac mitra cohibens cornigerum caput, non vinces rigidas Hippolyti comas.
(세네카, 파이드라 11:8)
torrida sacrilegum testantur limina Brennum, dum petit intonsi Pythia regna dei:
(섹스투스 프로페르티우스, 비가, 3권, poem 1325)
Nec non et rapti coniunx ibi vincta mariti it croceas demissa genas vetitaque recondi lampade cum Solis radiis Aurora rubebat.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Pontio Leontio suo salutem26)
accipe laudatos, iuvenis Phoebeie, crines, quos tibi Caesarem donat puer, accipe laetus intonsoque ostende patri, sine dulce nitentes comparet atque diu fratris putet esse Lyaei.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 3권, Capilli Flavi Earini 3)
nunc ab intonsa capienda myrto serta, nunc maior sitis et bibendus castior amnis.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Silvae, 4권, ode lyrica ad Vibium Maximum5)
Silva capax aevi validaque incurva senecta, aeternum intonsae frondis, stat pervia nullis solibus;
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 4권183)
hinc audax abies et odoro vulnere pinus scinditur, adclinant intonsa cacumina terrae alnus amica fretis nec inhospita vitibus ulmus.
(스타티우스, 푸블리우스 파피니우스, Thebais, 6권29)

SEARCH

MENU NAVIGATION