도구

도구

라틴어 문장 검색

Rex his quidem laetus, de Spartanis haudquaquam securus magno tamen animo defectum eorum tulit, dicens non ante ausos consilia nudare quam ipsum ad fines Indiae pervenisse cognossent.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 7권, 4장 39:1)
Omne ergo quod movetur est in aliquo defectu, et non habet totum suum esse simul. 72.
(단테 알리기에리, Epistolae 120:6)
Sed si consideremus materiam eius, bene probat, quia de quodam sempiterno, in quo posset defectus sempiternari:
(단테 알리기에리, Epistolae 120:10)
Incolumi Rhodos et Mytilene pulchra facit quodpaenula solstitio, campestre niualibus auris,per brumam Tiberis, Sextili mense caminus.
(호라티우스의 첫번째 편지, 1111)
sic multas hiemes atque octogensima vidit solstitia, his armis illa quoque tutus in aula.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV39)
Solis item quoque defectus lunaeque latebras pluribus e causis fieri tibi posse putandumst.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 28:1)
Τοῦ μὲν φθίνοντος μηνὸς, τοῦ δ’ ἰσταμένοιο, quid aliud nisi illum φθίνοντα dicit cuius paulatim deficientis supputatio in nomen desinit secuturi, et ἱστάμενον illum qui praecedit numerum successurus priori in defectum meanti?
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVI. 42:2)
Sagittarum autem nomine non nisi radiorum iactus ostenditur, qui tunc longissimi intelleguntur, quo tempore altissimus sol diebus longissimis solstitio aestivo conficit annuum cursum, inde Ἑκηβόλος et Ἑκατηβόλος dictus, ἕκαθεν τὰς ἀκτῖνας βάλλων, e longissimo altissimoque radios in terram usque demittens.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 60:1)
Cum enim sol in signo Cancri aestivum solstitium facit, in quo est longissimi diei terminus, et inde retrogressum agit ad diminutionem dierum, Pythius eo tempore appellatur, ὡς πύματον θέων, ὅ ἐστι τὸν τελευταῖον δρόμον τρέχων.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVII. 61:2)
Hae autem aetatum diversitates ad solem referuntur, ut parvulus videatur hiemali solstitio, qualem Aegyptii proferunt ex adyto die certa, quod tunc brevissimo die veluti parvus et infans videatur:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:1)
postea statuitur eius aetas plenissima effigie barbae solstitio aestivo, quo tempore summum sui consequitur augmentum:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XVIII. 10:3)
Quippe significat hic numerus vel totidem plagas mundi vel quattuor vices temporum quibus annus includitur, vel quod duobus aequinoctiis duobusque solstitiis zodiaci ratio distincta est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XIX. 15:2)
Eodem argumento significatur et tempus quo angusta lux est, cum velut abrasis incrementis angustaque manente extantia ad minimum diei sol pervenit spatium, quod veteres appellavere brumale solstitium, brumam a brevitate dierum cognominantes, id est βραχὺ ἦμαρ:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XXI. 15:1)
Humida solstitia atque hiemes orate serenas, Agricolae:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 1:2)
Humida solstitia, intulit:
(Macrobii Saturnalia, Liber V, XX. 10:3)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION