도구

도구

라틴어 문장 검색

Quod dum nesciret, parat improbus, huc ut abiret, Speque sui signi breuior pars accidit illi.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, VII. De fraudulento, qui sua fraude decipitur 8:6)
"Aeris hic inuenti socius tibi nocte silenti Improbus huc uenit, clam prorsus et illud ademit".
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XX. De fure in testimonium arborem inuocante 21:22)
Coruus, ut est moris fore gutturis improbioris, Sic parat ac tutum pecus hoc deludere brutum:
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXII. De camelo, coruo, lupo, ursa et leone 23:9)
"Cur" ait ille fremens, "iactas tot inania demens?"
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXIX. De lupo et yrco 30:10)
Nunc enim primum censes apud improbos mores lacessitam periculis esse sapientiam?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:8)
Quos nihil aliud in cladem detraxit nisi quod nostris moribus instituti studiis improborum dissimillimi uidebantur.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VI 1:13)
Tu eiusdem uiri ore hanc sapientibus capessendae rei publicae necessariam causam esse monuisti, ne improbis flagitiosisque ciuibus urbium relicta gubernacula pestem bonis ac perniciem ferrent.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:11)
Inde cum improbis graues inexorabilesque discordiae et, quod conscientiae libertas habet, pro tuendo iure spreta potentiorum semper offensio.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 1:14)
Quae si in improbissimum quemque ceciderunt, quae flammis aetnae eructantibus, quod diluuium tantas strages dederint?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 1:2)
Quod quidem de cunctis fortunae muneribus dignius existimari potest, quae ad improbissimum quemque uberiora perueniunt.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:5)
Atqui nec opes inexpletam restinguere auaritiam queunt, nec potestas sui compotem fecerit quem uitiosae libidines insolubilibus adstrictum retinent catenis, et collata improbis dignitas non modo non effecit dignos sed prodit potius et ostentat indignos.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Secundus, XI 2:9)
nam si eo abiectior est quo magis a pluribus quisque contemnitur, cum reuerendos facere nequeat quos pluribus ostentat, despectiores potius improbos dignitas facit.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:15)
reddunt namque improbi parem dignitatibus uicem, quas sua contagione commaculant.
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:17)
Si igitur reuerendos facere nequeunt dignitates, si ultro improborum contagione sordescunt, si mutatione temporum splendere desinunt, si gentium aestimatione uilescunt, quid est quod in se expetendae pulchritudinis habeant, nedum aliis praestent?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VII 1:27)
Sed quondam dabat improbus uerendis
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, VIII 5:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION