라틴어 문장 검색

ipsa citatarum tellus pede plausa sororum personat et teneris summittit gramina plantis.
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Tertius. 559:1)
Cauaseum promit nutritaque gramina poenis, quae sacer ille nives inter tristesque pruinas
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 377:1)
' Titania iamque gramina Perseasque sinu depromere vires
(가이우스 발레리우스 카툴루스, 아르고나우티카, C. Valeri Flacci Argonauticon Liber Septimus. 474:2)
Mopsus in his, dum lenta boves per gramina ludunt, contemplare ovans hominum superumque labores:
(단테 알리기에리, DANTES ALAGHERI IOHANNI DE VIRGILIO 1:13)
Oppugnatores, arboribus crebris, altoque gramine tuti erant.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.40)
Julii die nono, Monongahela trajecta, cum propugnaculum Duquesne haud longe jam abesset, periculique sine metu exercitus incederet, in agmen, via aperta, gramine multo obsita, impetus factus.
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.70)
Dum ita me antiquus serpens inluderet, in media ferme quadragesima medullis infusa febris corpus invasit exhaustum et sine ulla requie - quod dictu quoque incredibile sit - sic infelicia membra depasta est, ut ossibus vix haererem.
(히에로니무스, 편지들, An Eustochium 24:5)
dispersi protinus algae inquisitores agerent cum remige nudo non dubitaturi fugitivum dicere piscem depastumque diu vivaria Caesaris, inde elapsum veterem ad dominum debere reverti, si quid Palfurio, si credimus Armillato, quidquid conspicuum pulchrumque est aequore toto, res fisci est, ubicumque natat, donabitur ergo, ne pereat.
(유베날리스, 풍자, 1권, Satura IV20)
nobilis hic, quocumque venit de gramine, cuius clara fuga ante alios et primus in aequore pulvis, sed venale pecus Coryphaei posteritas et Hirpini, si rara iugo victoria sedit;
(유베날리스, 풍자, 3권, Satura VIII31)
Catullus, praecipitare volens etiam pulcherrima, vestem purpuream teneris quoque Maecenatibus aptam, atque alias quarum generosi graminis ipsum infecit natura pecus, sed et egregius fons viribus occultis et Baeticus adiuvat aer.
(유베날리스, 풍자, 4권, Satura XII12)
quae demant cumque dolorem, delicias quoque uti multas substernere possint gratius inter dum, neque natura ipsa requirit, si non aurea sunt iuvenum simulacra per aedes lampadas igniferas manibus retinentia dextris, lumina nocturnis epulis ut suppeditentur, nec domus argento fulget auroque renidet nec citharae reboant laqueata aurataque templa, cum tamen inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivum sub ramis arboris altae non magnis opibus iucunde corpora curant, praesertim cum tempestas adridet et anni tempora conspergunt viridantis floribus herbas.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 1:9)
Saepe itaque ex uno tondentes gramina campo lanigerae pecudes et equorum duellica proles buceriaeque greges eodem sub tegmine caeli ex unoque sitim sedantes flumine aquai dissimili vivont specie retinentque parentum naturam et mores generatim quaeque imitantur.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 15:1)
tu, pater, es rerum inventor, tu patria nobis suppeditas praecepta, tuisque ex, inclute, chartis, floriferis ut apes in saltibus omnia libant, omnia nos itidem depascimur aurea dicta, aurea, perpetua semper dignissima vita.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Tertius 1:3)
saepe itaque inter se prostrati in gramine molli propter aquae rivom sub ramis arboris altae.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Quintus 47:7)
Eandem alii Proserpinam credunt, porcaque ei rem divinam fieri, qui segetem quam Ceres mortalibus tribuit porca depasta est:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XII. 23:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION