라틴어 문장 검색

Audierant enim, quod eam pluribus ignotam, a nemine scriptam, tua sanctitas ex antiquitatis memoria collectam historialiter, me praesente, retulisset domino Rofensis ecclesiae episcopo et abbati monasterii, quod dicitur Malmesburi ac aliis circum assistentibus fratribus, sicut tuus mos est, quos pabulo divini verbi Latina et patria lingua pascere non desinis.
(ABBO FLORIACENSIS, PASSIO SANCTI EDMUNDI REGIS ET MARTYRIS 1:3)
Certe utique est, verum si fateri volueris.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, D. 귀족남성이 중류층 여성과 나누는 이야기 4:9)
Deum tamen assidue rogare non desinam, ut te faciat amare quem debes.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, D. 귀족남성이 중류층 여성과 나누는 이야기 14:3)
Certe utique;
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, F. 상층 귀족남성이 중류층 여자와 나누는 이야기 17:9)
Pura namque zelotypia applicata marito ex ipsius subiecti vitio maculatur, et desinit esse quod erat.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 1권, 6장: 어떻게 얼마나 많은 방법으로 사랑이 이루어질까, G. 상층 귀족남성이 귀족여성과 나누는 이야기 13:9)
Supradictis igitur, ut supra dixi, medelis sapienter adhibitis, si nulla exinde vulnera meliorationis fomenta resenserint, recte atque provide facit mulier si pro tali esse desinat amore sollicita, quia in tali tempestate optatas nunquam inveniet ancora ripas.
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 6장: 연인 중 한 사람이 상대방에게 신실하지 못한다면 2:12)
"Nova superveniens foederatio maritalis non recte priorem excludit amorem, nisi forte mulier omnino penitus desinat amori vacare et ulterius nullatenus amare disponat."
(안드레아스 카펠라누스, 궁정식 사랑기법, 2권, 7장: 사랑의 여러 사례들 13:3)
si autem esse desierit, nec veram fuisse cum videretur existere. Ivo.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:34)
sed nec eum verae amicitiae gustasse delicias qui vel laesus desiit diligere quem semel amavit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:39)
"Amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit" (Epist.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 2:43)
qui vero suam non diligit, animam utique alterius amare non poterit.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 3:32)
Tolle spem quaestus, et statim desinet esse amicus.
(DE AMICITIA, CAPUT II. Inter quos sit amicitia vera. 4:16)
Ubi talis est amicitia, ibi profecto est idem velle et idem nolle, tanto utique dulcius, quanto sincerius;
(DE AMICITIA, CAPUT III. Amicitia triplex: carnalis, mundialis, spiritualis et vera. 1:3)
et qui sapiens non est, non habendo utique sapientiam, sapiens non est.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:16)
amicitia quae desinere potest, numquam vera fuit.
(DE AMICITIA, CAPUT IV. Amicitiae origo et progressus. 2:35)

SEARCH

MENU NAVIGATION