라틴어 문장 검색

Imaginare quae sollicitudo nobis, qui metus, quibus super tanta re in illo coetu praesente Caesare dicendum erat.
(소 플리니우스, 편지들, 2권, letter 11 11:1)
mox imaginatus est venisse Neronem, in toro resedisse, prompsisse primum librum quem de sceleribus eius ediderat, cumque ad extremum revolvisse;
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 5 5:3)
Imaginare amphitheatrum aliquod immensum, et quale sola rerum natura possit effingere.
(소 플리니우스, 편지들, 5권, letter 6 7:2)
Vereor omnia, imaginor omnia, quaeque natura metuentium est, ea maxime mihi quae maxime abominor fingo.
(소 플리니우스, 편지들, 6권, letter 4 4:2)
balinea imaginatur et fontes.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 26 2:3)
Imaginare Pallantem velut intercedentem senatus consulto moderantemque honores suos et sestertium centies quinquagies ut nimium recusantem, cum praetoria ornamenta tamquam minus recepisset;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 11:1)
imaginare Caesarem liberti precibus vel potius imperio coram senatu obtemperantem - imperat enim libertus patrono, quem in senatu rogat -;
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 12:1)
imaginare senatum usquequaque testantem merito libenterque se hanc summam inter reliquos honores Pallanti coepisse decernere et perseveraturum fuisse, nisi obsequeretur principis voluntati, cui non esset fas in ulla re repugnare.
(소 플리니우스, 편지들, 8권, letter 6 12:2)
Infinita Dei potentia non efficit ut eius paterna lenitas devitetur, quia in Eo affectio et vis iunguntur.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 94:2)
Posthac incolumem sat scio fore me nunc si hoc devito malum.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 514)
Ita nunc imparatum subito tanta te impendent mala, Quae neque uti devitem scio, neque quo modo me inde extraham:
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 포르미오, act 1, scene 45)
Virtus est vitium fugere et sapientia prima stultitia caruisse, vides, quae maxima credis esse mala, exiguum censum turpemque repulsam, quanto devites animi capitisque labore;
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 121)
nec solum quae facta sint aut fiant, sed etiam quae futura sint aut futura fuerint imaginamur.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 88:1)
novi vero et praecipue declamatores audacius nec mehercule sine motu quodam imaginantur, ut et Seneca in controversia, cuius summa est, quod pater filium et novercam inducente altero in adulterio deprehensos occidit:
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber IX 89:1)
ipse etiam M. Tullius quaerit adhuc eum et tantum imaginatur ac fingit, ego non audeam dicere, aliquid in hac, quae superest, aeternitate inveniri posse eo, quod fuerit, perfectius?
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 27:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION