도구

도구

라틴어 문장 검색

Ergo per circulum caelestem aliquid adhaeret inferioribus, per quod regulatur tota vitae dispositio;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 9:8)
ex hoc habetur, quod effectus stellarum adhaerent inferioribus, ex quibus futura dispositio vitae et esse causatur et noscitur.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 10:2)
(10) Item, Boethius in V De consolatione philosophae loquitur de casu et fortuna, quae causantur ex duabus causis per se concurrentibus, sicut quando aliquis intendit suffodere thesaurum et postea alius in eodem loco intendit fodere sepulcrum, consequitur ex fortuna inventio thesauri, et sic fortuna causatur ex duabus causis per se concurrentibus, ut dicit Boethius;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. I. An fatum sit 11:1)
(20) Et dicit Boethius IV De consolatione philosophiae, quod "fatum est inhaerens rebus mobilibus dispositio, per quam providentia suis quaeque nectit ordinibus".
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 2:1)
Fatum aliquando dicitur mors dispositione periodi inducta, sicut dicitur in Anticludiano:
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 5:2)
(20) Secundo modo dicitur fatum dispositio providentiae divinae de futuro progressu esse et vitae inferiorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 6:1)
Quae dispositio cum sit aeterna, constat, quod nihil ponit in rebus, sed cum explicatur in effectu, tunc effectus ille per res digeritur et expletur temporibus et locis opportunis, sicut etiam praeordinatio et praedeterminatio alicuius in mente de gerendis negotiis suis per aliquem nuntium nihil ponit in nuntio, sed tamen per nuntium expletur, quando nuntium dirigit et negotia sibi iniungit;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 6:2)
et hoc modo Hermes loquitur de fato, deos vocans stellas et sacramentum deorum immobilem dispositionem esse et vitae inferiorum.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:2)
Et sic centrum est dispositio esse et vitae in mente motoris primi;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 7:14)
Si autem inferior motor sit in forma una, quam non accipit a superiori, sed refertur ad ipsum sicut directus ab ipso et instrumentum eius, nihil prohibet, quin per contrarium suae formae vel aliam dispositionem ad aliud inclinantem impediatur, ita quod a superiori motum non suscipit;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:4)
Et ideo istae qualitates, per contrarietatem inventam in materia et diversitatem dispositionum materiae saepe excludunt effectus motus caelestis.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 10:7)
Hoc enim faciunt apprehensa in virtutibus animae sensibilis, quod faciunt dispositiones activarum et passivarum qualitatum in corporibus;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:3)
Si igitur apprehensa sint contraria motui caelesti, excludunt effectum eius, sicut per contrarias dispositiones excluditur a corpore.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:6)
Per convenientes autem motui caelesti dispositiones corporales et apprehensiones animales iuvatur caelestis effectus.
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 11:7)
Et secundum quod adhaeret rebus generatis, est dispositio causata, licet causae similitudinem exprimat;
(알베르투스 마그누스, De Fato, Art. 2. Quid sit fatum 17:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION