도구

도구

라틴어 문장 검색

Quorum doctrina regis ingenium multum dilatatum est, et eos magna potestate ditavit et honoravit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 78 81:3)
Anaraut quoque filius Rotri, cum suis fratribus, ad postremum amicitiam Northanhymbrorum deserens, de qua nullum bonum nisi damnum habuerat, amicitiam regis studiose requirens ad praesentiam illius advenit, cumque a rege honorifice receptus esset, et ad manum episcopi in filium confirmationis acceptus, maximisque donis ditatus, se regis dominio cum omnibus suis eadem condicione subdidit, ut in omnibus regiae voluntati sic oboediens esset, sicut Aethered cum Merciis.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 80 83:5)
Quae duo monasteria terrarum possessionibus et omnibus divitiis locupletatim ditavit.
(ASSERIUS, DE REBUS GESTIS AELFREDI, 98 103:3)
In quo concilio, etsi opinabantur nonnulli quod consultissimum foret res in Hibernia primum consistituere, illamque regionem pro belli sede deligere, eoque regem ipsum Henricum necessitate belli compulsum pertrahere (ex cuius absentia sperabant haud parvos motus et mutationes in Anglia secuturos), nihilominus quia regnum Hiberniae inopia laborabat unde exercitum alere et militibus Germanis stipendia solvere nullo modo possent, quia etiam studia et vota Hibernicorum atque generaliter militum (qui in statu rerum tumultuario potius duces suos regere quam ab illis regi consueverunt) magno impetu et cupiditate multa ferebantur spoliis regni Angliae se ditandi, in eam sententiam itum est ut copias suas quanta fieri posset celeritate in Angliam transferrent.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SECUNDUM 11:27)
Atque etiam (nonnihil contra ingenium suum) ad spolia illa ingentia praelii de Bosworth conniverat, quae universa fere in huius viri commodum cesserunt, adeo ut inde supra modum ditaretur.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM SEXTUM 17:4)
16. Hoc tempore status regis fuit florentissimus, amicitiis Scotiae munitus, Hispaniae roboratus, Burgundiae ditatus, universae turbae intestinae siluerunt, atque omnis belli strepitus (tanquam tonitru ex longinquo) in Italiam delatus.
(FRANCIS BACON, HISTORIA REGNI HENRICI SEPTIMI REGIS ANGLIAE, CAPITULUM NONUM 16:1)
Forte uiatoris foret his dum transitus horis, Munere ditari ratus hoc, cor ut optat auari, Hunc prius obnixe strictum, ceu iusserat ipse, Inpositum redae patria cito sistit in ede.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXXV. De serpente et uiatore et uulpe iudice 38:2)
Ut pisce ditetis dapes
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 6:1)
Quid dignum stolidis mentibus imprecer?
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Tertius, XVI 19:1)
ditat populum Pisanum atque Genuensium.
(CARMEN IN VICTORIAM PISANORUM232)
haud aliter iuvenum flammis Ephyreia Lais e gemino ditata mari;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:61)
te grandibus India gemmis, te foliis Arabes ditent, te vellere Seres:
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Prior 1:134)
at nunc, qui foedera rumpit, ditatur;
(클라우디아누스, In Eutropium, Liber Posterior 2:131)
circumdant equitum turmae regesque clientes, quos nostris ditat spoliis.
(클라우디아누스, De Bello Gildonico 1:125)
sed largior imbre sueverat innumeras hominum ditare catervas.
(클라우디아누스, Panegyricus dictus Probino et Olybrio consulibus 1:21)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION