도구

도구

라틴어 문장 검색

at Pomponius multa morum elegantia et ingenio inlustri, dum adversam fortunam aequus tolerat, Tiberio superstes fuit.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER VI, 8장6)
nec in Claudio, quoties meditata dissereret, elegantiam requireres.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 3장9)
Otho sive amore incautus laudare formam elegantiamque uxoris apud principem, sive ut accenderet ac, si eadem femina potirentur, id quoque vinculum potentiam ei adiceret.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIII, 46장1)
Sequuntur virorum inlustrium mortes, Domitii Afri et M. Servilii, qui summis honoribus et multa eloquentia viguerant, ille orando causas, Servilius diu foro, mox tradendis rebus Romanis celebris et elegantia vitae quam clariorem effecit, ut par ingenio, ita morum diversus.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XIV, 19장1)
dein revolutus ad vitia seu vitiorum imitatione inter paucos familiarium Neroni adsumptus est, elegantiae arbiter, dum nihil amoenum et molle adfluentia putat, nisi quod ei Petronius adprobavisset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER XVI, 18장6)
paulatimque discessum ad delenimenta vitiorum, porticus et balinea et conviviorum elegantiam.
(코르넬리우스 타키투스, 아그리콜라 전기, 21장 3:2)
Blaeso super claritatem natalium et elegantiam morum fidei obstinatio fuit.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER III, 39장4)
namque hic contentus ordine equestri, quo erat ortus, in affinitatem pervenit imperatoris divi filii, cum iam ante familiaritatem eius esset consecutus nulla alia re quam elegantia vitae, qua ceteros ceperat principes civitatis dignitate pari, fortuna humiliores.
(코르넬리우스 타키투스, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, 19장 2:1)
instrumenti eius et supellectilis parsimonia apparet etiam nunc residuis lectis atque mensis, quorum pleraque uix priuatae elegantiae sint.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Divus Augustus, 73장 1:1)
ad modum loquendi, remissus est modus et humilis, quia locutio vulgaris, in qua et muliercule communicant. 32.
(단테 알리기에리, Epistolae 103:4)
1. Cum neminem ante nos de vulgaris eloquentie doctrina quicquam inveniamus tractasse, atque talem scilicet eloquentiam penitus omnibus necessariam videamus, cum ad eam non tantum viri sed etiam mulieres et parvuli nitantur, in quantum natura permictit, volentes discretionem aliqualiter lucidare illorum qui tanquam ceci ambulant per plateas, plerunque anteriora posteriora putantes, - Verbo aspirante de celis - locutioni vulgarium gentium prodesse temptabimus, non solum aquam nostri ingenii ad tantum poculum aurientes, sed, accipiendo vel compilando ab aliis, potiora miscentes, ut exinde potionare possimus dulcissimum ydromellum.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 2:1)
2. Sed quia unamquanque doctrinam oportet non probare, sed suum aperire subiectum, ut sciatur quid sit super quod illa versatur, dicimus, celeriter actendentes, quod vulgarem locutionem appellamus eam qua infantes assuefiunt ab assistentibus cum primitus distinguere voces incipiunt;
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:1)
vel, quod brevius dici potest, vulgarem locutionem asserimus quam sine omni regola nutricem imitantes accipimus.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 3:2)
3. Est et inde alia locutio secondaria nobis, quam Romani gramaticam vocaverunt.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 4:1)
1. Hec est nostra vera prima locutio.
(단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER PRIMUS 8:1)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION