도구

도구

라틴어 문장 검색

Agitur de alio modo agendi qui pertinet ad nostram essentiam.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 300:8)
et haec interpretatio non minus dura est quam illa Plauti essentia atque queentia, sed ne propria quidem;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber II 205:1)
οὐσίαν, quam Plautus essentiam vocat, neque sane aliud est eius nomen Latinum;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber III 106:2)
multa ex Graeco format nova ac plurima a Verginio Flavo, quorum dura quaedam admodum videntur, ut queens et essentia;
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VIII 96:1)
cupio, si fieri potest, propitiis auribus tuis " essentiam " dicere;
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 6, letter 58 6:4)
4. lecturus es hic etiam novum verbum, id est essentiam;
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 7)
nam essentiam nec non et indoloriam nominavit, addens:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 9)
nam sicut ab eo quod est verbi gratia sapere et intellegere sapientiam et intellegentiam nominamus, regulariter et ab eo quod est esse essentiam non tacemus.
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Sidonius Polemio suo salutem 13)
hanc sectam perhibent summum excoluisse Platona, sed triplici formasse modo, dum primus et unus physica vel logico, logicum vel iungit ad ethos, invenit hic princeps quid prima essentia distet a summo sextoque bono:
(시도니우스 아폴리나리스, Carmina, Epithalamium37)
Horum igitur, id est, quae sunt proprie quaeque suo nomine essentiae nominantur, scientiam sapientia profitetur Essentiae autem ggeminae partes sunt, una continua et suis partibus iuncta nec ullis finibus distributa, ut est arbor lapis et omnia mundi huius corpora, quae proprie magnitudines appellantur.
(보이티우스, De Arithmetica, Liber primus, Proemium, in quo divisio mathematicae. 1:5)
Cum ergo virtus sequatur essentiam cuius est virtus, si essentia intellectiva, est tota et unius que causat.
(단테 알리기에리, Epistolae 114:6)
Nam quicquid essentia dignum est, id etiam scientia dignum, quae est essentiae imago.
(FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Primus 295:7)
Cum enim intellectus primus sit maximae virtutis in intellegendo, intellegibile autem quod intellegit sit nobilissimum quia sui ipsius essentia—quid enim nobilus potest intellectus divinus intellegere quam sit essentia divina?
(Boethius De Dacia, DE SUMMO BONO 2:9)
Diversa namque essentialiter dicimus, si eadem essentia quae est hoc, non sit illud, et si homo est nullius essentia tanquam pars includatur, ut manus et homo.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 41:11)
Unde manifestum est Deum abusive vocari substantiam, ut nomine usitatiori intelligatur essentia, quae vere ac proprie dicitur, ita ut fortasse Deum solam dici oporteat essentiam.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber secundus 35:14)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION