라틴어 문장 검색

Potest autem vis illa terrae quae mentem Pythiae divino afflatu concitabat evanuisse vetustate, ut quosdam evanuisse et exaruisse amnes aut in alium cursum contortos et deflexos videmus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Primus 57:2)
atque haec ita multis cum lacrimis loquebatur ut ego mirarer eas tam diuturna miseria non exaruisse.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER DECIMVS AD ATTICVM, letter 14 3:9)
vides enim exaruisse iam veterem urbanitatem, ut Pomponius noster suo iure possit dicere:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER SEPTIMVS: AD M. MARIVM ET CETEROS, letter 31 2:3)
deinde ipsa illa, si qua fuit in me, facultas orationis, nisi me ad has exercitationes rettulissem, exaruisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER NONVS: AD M. VARRONEM ET CETEROS, letter 18 3:3)
hominem perustum etiamnum gloria volunt incendere atque ita loquuntur :
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS: AD C. MEMMIVM ET CETEROS, letter 15 2:2)
quae tum denique non appellatur recens, cum vetustate exaruit.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 3권 75:5)
Quin etiam cum perustus ardentissima febre, tandem remissus unctusque, acciperem a medico potionem, porrexi manum utque tangeret dixi, admotumque iam labris poculum reddidi.
(소 플리니우스, 편지들, 7권, letter 1 4:1)
sed facile haeremus, validoque perurimur aestu, et nimium certa scimus amare fide.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ars amatoria, Liber III 114:4)
subducunt oneri colla perusta boves.
(푸블리우스 오비디우스 나소, Ex Ponto, Ex Ponto, poem 514)
Romulus ut tumulo fraternas condidit umbras, et male veloci iusta soluta Remo, Faustulus infelix et passis Acca capillis spargebant lacrimis ossa perusta suis.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 행사력, 5권273)
Proxima sideribus tellus Erymanthidos Ursae me tenet, adstricta terra perusta gelu.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 슬픔, 3권, poem 4b1)
“Si amittitur personalis et socialis sensus novam vitam admittendi, aliae etiam formae admissionis ad vitam socialem idoneae exarescunt”.
(교황, 프란치스코, 회칙, 찬미받으소서 158:3)
vidit anguis inmolatam corporis sacri hostiam, vidit, et fellis perusti mox venenum perdidit, saucius dolore multo, colla fractus sibila.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus omnis horae47)
novimus esse patrem scelerum, sed novimus ipsum haudquaquam tamen esse Deum, quin immo gehennae mancipium, Stygio qui sit damnandus Averno, Marcionita Deus, tristis, ferus, insidiator, vertice sublimis, cinctum cui nubibus atris anguiferum caput et fumo stipatur et igni, liventes oculos subfundit felle perusto invidia inpatiens iustorum gaudia ferre.
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 143)
"romphaea nam caelestium vindex erit voluminum tanti veneni interpretem linguam perurens fulmine."
(프루덴티우스, Peristephanon Liber, Passio Sancti Vincenti Martyris.61)

SEARCH

MENU NAVIGATION