라틴어 문장 검색

' Hic cum adrisisset ipse Sulpicius, 'sic agam vobiscum' inquit Crassus 'ut quoniam me loqui voluistis, aliquid de vestris vitiis audiatis.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 46:2)
Hic cum exclamasset Laelius ingemuissentque vehementius ceteri, leniter arridens Scipio:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 국가론, Liber Sextus, chapter2 2 4:4)
nunc ad rem ut redeam, inhibere illud tuum, quod valde mihi adriserat, vehementer displicet.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, LIBER TERTIVS DECIMVS AD ATTICVM, letter 21 6:1)
non modo non fecit sed, cum de hostiis ageretur et posset rem impedire si ut resciit, excanduit et me causam inimicitiarum quaerere clamitavit, ut, si mihi in pecunia minus satis fecisset, per hanc speciem simultatis eum consectarer.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 친구들에게 보낸 편지들, LIBER OCTAVVS: M. CAELI EPISTVLAE AD M. TVLLIVM CICERONEM, letter 11 2:3)
tantum enim te [non] modo monuit' inquit adridens, 'ut caveres ne quis inprobus tribunus plebis, quorum vides quanta copia semper futura sit, arriperet te et in contione quaereret qui tibi constares cum idem negares quicquam certi posse reperiri idem te conperisse dixisses.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 85:7)
qui cum coniectus in carcerem triginta iussu tyrannorum venenum ut sitiens obduxisset, reliquum sic e poculo eiecit, ut id resonaret, quo sonitu reddito adridens propino inquit hoc pulchro Critiae, qui in eum fuerat taeterrimus.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 1권 95:5)
haec nullam habent vim, nisi ira excanduit fortitudo.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 4권 43:4)
huic quidem certe vitam tuam committis adrisissetque adulescens, utrumque iussit interfici, alterum, quia viam demonstravisset interimendi sui, alterum, quia dictum id risu adprobavisset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 투스쿨라눔의 대화, 5권 60:3)
ubi eam lēgit, Quīntō arrīsit.
(옥스포드 라틴 코스 2권, Acadēmīa20)
Excanduit Trimalchio et Quicunque inquit mihi fundi empti fuerint, nisi intra sextum mensem sciero, in rationes meas inferri vetuo.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 53:16)
Ceterum Ascyltos, intemperantis licentiae, cum omnia sublatis manibus eluderet et usque ad lacrimas rideret, unus ex conlibertis Trimalchionis excanduit, is ipse qui supra me discumbebat, et Quid rides inquit vervex?
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 57:1)
Quotiescunque enim in convivio de usu formosorum mentio facta est, tam vehementer excandui, tam severa tristitia violari aures meas obsceno sermone nolui, ut me mater praecipue tanquam unum ex philosophis intueretur.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 85:3)
tum ego totiens excitatus plane vehementer excandui et reddidi illi voces suas:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 87:18)
Genua ego perseverantis amplector, ne morientes vellet occidere, et merito inquam excandesceres, si posses perditum ostendere.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 98:5)
Ceterum eadem indignatione mulierlacerata ulterius excanduit et Si quis deus manibus meis inquit Gitona imponeret, quambene exulem exciperem.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 100:16)

SEARCH

MENU NAVIGATION