라틴어 문장 검색

exsiluere loco (dictu mirabile) silvae, ingemuitque solum, vicinaque palluit arbor, sparsaque sanguineis maduerunt pabula guttis, et lapides visi mugitus edere raucos, et latrare canes et humus serpentibus atris squalere et tenues animae volitare videntur.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 14권 49:2)
Excutior curru, lorisque tenentibus artus viscera viva trahi nervosque in stipe teneri, membra rapi partim, partim reprensa relinqui, ossa gravem dare fracta sonum fessamque videres exhalari animam nullasque in corpore partes, noscere quas posses;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 42:13)
in corpore discas rem non corpoream sollers interprete Christo qui Patrem proprium mortali in corpore monstrat, perspice quam varios fundamus ab ore vapores, spiramus quotiens animae sufflabilis auras, nunc flatum tepidum calor exhalatus anhelat, rorantes nebulas udis de faucibus efflans;
(프루덴티우스, Apotheosis, section 3273)
sic nostra mox obscuritas fraudisque pectus conscium ruptis retectum nubibus regnante pallescet Deo.
(프루덴티우스, Liber Cathemerinon, Hymnus Matutinus3)
saltem mitificos incendia lenta vapores exhalent aestuque calor languente tepescat;
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1247)
spiritus inde sordidus exhalans vicinas polluit auras.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 110)
frustatim sibi quisque rapit quod spargat in auras, quod canibus donet, corvis quod edacibus ultro offerat, inmundis caeno exhalante cloacis quod trudat, monstris quod mandet habere marinis.
(프루덴티우스, Psychomachia, section 1206)
subiit cari genitoris imago, ut regem aequaevum crudeli volnere vidi vitam exhalantem;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 2권 23:2)
genitoris, adit lucosque sub alta consulit Albunea, nemorum quae maxima sacro fonte sonat saevamque exhalat opaca mephitim.
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 아이네아스, Book 7권 6:2)
Quae tenuem exhalat nebulam fumosque volucris et bibit humorem et, cum volt, ex se ipsa remittit quaeque suo semper viridi se gramine vestit nec scabie et salsa laedit robigine ferrum:
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 2권 9:17)
' pallescet, super his etiam stillabit amicis ex oculis rorem, saliet, tundet pede terram.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, De Arte Poetica liber 13:7)
hic murus aeneus esto, nil conscire sibi, nulla pallescere culpa.
(퀸투스 호라티우스 플라쿠스, Epistles, 1권, poem 135)
ante omnia futurus orator, cui in maxima celebritate et in media rei publicae luce vivendum est, adsuescat iam a tenero non reformidare homines neque illa solitaria et velut umbratica vita pallescere.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber I 85:1)
si vero iudicium his corruptis acrius adhibeas ut fucinis sulfura, iam illum, quo fefellerant, exuant mentitum colorem et quadam vix enarrabili foeditate pallescant.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber XII 242:1)
Quam foedi itaque pestilentesque ructus sunt, quantum fastidium sui exhalantibus crapulam veterem !
(세네카, Ad Lucilium Epistulae Morales, book 15, letter 95 25:9)

SEARCH

MENU NAVIGATION