라틴어 문장 검색

Si vero tonsillae sine exulceratione per inflammationem intumuerunt, caput velandum est;
(켈수스, 의학에 관하여, 6권, X De tonsillarum inflammatione. 1:1)
At si modicus quidem tumor, sed exulceratio est, furfurum cremori ad gargarizandum paulum mellis adjiciendum est, illinendaque ulcera hoc medicamento:
(켈수스, 의학에 관하여, 6권, X De tonsillarum inflammatione. 4:1)
deinde exigua penicilla interponenda, donec exulceratio ejus loci finiatur.
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, VII De oculorum vitiis, quae scalpello et manu curantur. 15:4)
Solet tamen evenire vel a primo natali die protinus, vel postea facta exulceratione, deinde per cicatricem aure repleta, ut foramen in ea nullum sit, ideoque audiendi usu careat.
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, VIII De aurium morbis qui manu et scalpello curantur. 1:3)
interdum exulceratione in his partibus facta, et per malam curationem his oris sanescendo junctis.
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXVIII De naturalium feminarum concubitum non admittentium curatione. 1:5)
At, si digiti vel in utero protinus, vel propter communem exulcerationem postea cohaeserunt, scalpello diducuntur:
(켈수스, 의학에 관하여, 7권, XXXII De digitis cohaerentibus, et curvatis. 1:1)
Ibi enim vix fieri potest, ut non per omnem aetatem sit exulceratio:
(켈수스, 의학에 관하여, 8권, IV De calvaria fracta. 22:4)
nam deterior, sordido sputo similis, tam foedus est, quam pulvere ab alto Cum venit et sicco terram spuit ore viator.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 9권, 10장 2:4)
terram spvit ore v. aut in terram:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Georgics of Vergil, 4권, commline 971)
At inflat se tanquam rana, et in sinum suum non spuit, codex, non mulier.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 74:26)
Namque aliae turpes horrent, ceu pulvere ab alto cum venit et sicco terram spuit ore viator aridus;
(푸블리우스 베르길리우스 마로, 농경시, Book 4권 5:7)
ubi aliqua solitam mensuram transit et in monstrum excrevit, ubi fontes sputu inficit et, si adflavit, deurit obteritque, quacumque incessit, ballistis petitur.
(세네카, ad Neronem Caesarem: de clementia, Liber I 144:2)
Ita in re nova haesitabam verebarque, ne haec non consolatio esset, sed exulceratio.
(세네카, De Consolatione ad Helvium, Liber XII, ad Helviam matrem: de consolatione 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION