라틴어 문장 검색

"Tuam maiestatem perhorrescunt aves caelo meantes, ferae montibus errantes, serpentes solo latentes, beluae ponto natantes."
(아풀레이우스, 변신, 11권 25:6)
auceps volatilia, feras venatores:
(ARCHIPOETA, IX22)
Parcit enim subditis leo ex ferarum
(ARCHIPOETA, X73)
Talis actio nec frigitur negotio nec frigida est otio nec turbulenta nec marcida est nec audax nec fugax nec praeceps nec iacens.
(아우구스티누스, 편지들, 15. (A. D. 398 Epist. XLVIII) Domino Dilecto et Exoptatissimo Fratri et Conpresbytero Eudoxio et Qui Tecum Sunt Fratribus Augustinus et Qui Mecum Sunt Fratres In Domino salutem 3:5)
Sed quod ab Hippone memoratum castellum milibus quadraginta seiungitur, cum in eis regendis et eorum reliquiis licet exiguis colligendis, quae in utroque sexu oberrabant non minaces ulterius sed fugaces, me viderem latius quam oportebat extendi, nec adhibendae sufficere diligentiae, quam certissima ratione adhiberi debere cernebam, episcopum ibi ordinandum constituendumque curavi.
(아우구스티누스, 편지들, 47. (A. D. 423 Epist. CCIX) Domino Beatissimo et Debita Caritate Venerando Sancto Papae Caelestino Augustinus In Domino salutem 2:8)
Multae ibi saevientes ferae, magnitudines bestiarum excellentes omniumque invisitata aut forma erat aut ferocia.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 8:1)
Nam, quas venabatur feras, membra opimiora ad specum mihi subgerebat, quae ego, ignis copiam non habens, meridiano sole torrens edebam.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus, XIV 26:1)
Item esse in montibus terrae Indiae homines caninis capitibus et latrantibus eosque vesci avium et ferarum venatibus;
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Nonus, IV 10:1)
quercus autem in duas diducta partis, cum ille, quasi perfecto quod erat conixus, manus laxasset, cessante vi rediit in naturam manibusque eius retentis inclusisque stricta denuo et cohaesa, dilacerandum hominem feris praebuit.
(아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, Liber Quintus Decimus, XVI 5:1)
Quod in Turcis, gente utique saeva et fera, videre est, qui nihilominus erga bruta animalia misericordes sunt, et eleemosynas canibus et avibus distribuunt.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XIII. DE BONITATE ET BONITATE NATIVA 1:14)
Res sane difficilis esset, etiam illi qui dixerit, plus veri ac falsi, idque compendio miscuisse, quam illo scito quicqunque solitudine delectatur aut fera aut deus est.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, XXVII. DE AMICITIA 1:2)
GRATOS esse parum coram se rege ferarum Sunt duo conquesti nimis ursi, mutuo mesti.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, IX. De duobus ursis et rege eorum 10:1)
Quem si forte peti contingat ymagine leti, Si cor inanescat, aures oculusque patescat, Sub specie pacis ne corruat arte fugacis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIII. De uulpe, leone et asino 14:11)
His obstante bonis dicione metuque leonis, Quo terrore ferae metuentes prorsus egere Perpetuoque pati uictus sibi dampna negati, Quaque die dandam statuunt sibi mutuo quandam Tocius esse gregis pro tanti numine regis.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XIV. De uulpe et leone 15:3)
Perque suos gestus eo usque fit ipse molestus, Dum famuli tecti, cum fustibus ultro profecti, Crura pedesque ferae canibus conuulsa dedere.
(BALDO, NOUUS ESOPUS, XXVI. De cane et lupo 27:18)

SEARCH

MENU NAVIGATION