라틴어 문장 검색

Acrem enim oratorem, et incensum et agentern et canorum concursus hominum forique strepitus desiderat.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 92장 1:6)
sonus erat dulcis, litterae neque expressae neque oppressae, ne aut obscurum esset aut putidum, sine contentione vox nec languens nec canora.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER PRIMUS 171:5)
Gravitatem Africanus, lenitatem Laelius, asperitatem Galba, profluens quiddam habuit Carbo et canorum.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER TERTIVS 28:5)
omnino canorum illud in voce splendescit etiam nescio quo pacto in senectute, quod equidem adhuc non amisi, et videtis annos.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, Cato Maior: de Senectute 37:2)
Cum igitur hoc animal tam sit canorum sua sponte, quid in mentem venit Callistheni dicere deos gallis signum dedisse cantandi, cum id vel natura vel casus efficere potuisset?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. C. F. W. Müller), M. TULLII CICERONIS DE DIVINATIONE LIBER SECUNDUS. 83:4)
cum igitur hoc animal tam sit canorum sua sponte, quid in mentem venit Callistheni dicere deos gallis signum dedisse cantandi, cum id vel natura vel casus efficere potuisset?
(마르쿠스 툴리우스 키케로, De Divinatione (ed. William Armistead Falconer), Liber Secundus 83:4)
'illud est album, hoc dulce, canorum illud, hoc bene olens.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 루쿨루스 29:2)
Ipse Trimalchio in pulvino consedit, et cum Homeristae Graecis versibus colloquerentur, ut insolenter solent, ille canora voce Latine legebat librum.
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 59:8)
Servus qui ad pedes Habinnae sedebat, iussus, credo, a domino suo proclamavit subito canora voce:
(페트로니우스, 사티리콘, TITI PETRONI ARBITRI SATYRICON 68:8)
Noctua ut vidit sibi Nullum esse auxilium et verba contemni sua, Hac est aggressa garrulam fallacia:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Cicada et noctua.6)
Et quidam e turba garrulus:
(파이드루스, 이솝 우화, Liber Tertius, Aesopus respondet garrulo.5)
- At non cessabunt latera respondit tua, Et obiurgari iussit servum garrulum.
(파이드루스, 이솝 우화, Appendix: Fabulae Novae, Aesopus et domina: Quam noceat saepe verum dicere.7)
Aptius hae capiant vadimonia garrula cerae, Quas aliquis duro cognitor ore legat;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber primus, poem 1213)
Quaerit aquas in aquis et poma fugacia captat Tantalus - hoc illi garrula lingua dedit.
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 234)
'poenas garrulus iste dabit!
(푸블리우스 오비디우스 나소, 사랑, Liber secundus, poem 248)

SEARCH

MENU NAVIGATION