-
6. Quare sic colligere possumus ex predictis diffinientes, et dicere stantiam esse sub certo cantu et habitudine limitatam carminum et sillabarum compagem.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 136:1)
-
Igitur ad habendam cantionis cognitionem quam inhiamus, nunc diffinientia suum diffiniens sub compendio ventilemus, et primo de cantu, deinde de habitudine, et postmodum de carminibus et sillabis percontemur.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 138:3)
-
et ideo ad habitudinem procedamus.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 144:2)
-
1. Videtur nobis hec quam habitudinem dicimus maxima pars eius quod artis est;
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 146:1)
-
et dicimus ‘potest’ quoniam habitudinem hanc adhuc non vidimus.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 148:2)
-
13. Nec etiam pretermictendum est quin iterum asseramus pedes ab invicem necessario carminum et sillabarum equalitatem et habitudinem accipere, quia non aliter cantus repetitio fieri posset.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 162:1)
-
1. Est etiam, ut superius dictum est, habitudo quedam quam carmina contexendo considerare debemus:
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 164:1)
-
9. Hoc etiam precipue actendendum est circa carminum habitudinem, quod, si eptasillabum interseratur in primo pede, quem situm accipit ibi, eundem resumat in altero:
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 187:1)
-
Satis hinc, lector, elicere sufficienter potes [qua] qualit[ate] tibi carminum habituanda sit stantia habitudinem[que] circa carmina consideranda[m] videre.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 189:1)
-
Unum est stantia sine rithimo, in qua nulla rithimorum habitudo actenditur;
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 192:2)
-
Aliud est stantia cuius omnia carmina eundem rithimum reddunt, in qua superfluum esse constat habitudinem querere.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 196:1)
-
7. De rithimorum quoque habitudine, prout sunt in fronte vel in cauda, videtur omnis optata licentia concedenda;
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 201:1)
-
et habitudinem quandam servatam esse invenimus.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 202:2)
-
13. Et hec de arte, prout habitudinem respicit, tanta sufficiant.
- (단테 알리기에리, DE VULGARI ELOQUENTIA, LIBER SECUNDUS 209:1)
-
si nimius, exiccat et habitudinem carnis extenuat.
- (Macrobii Saturnalia, Liber VII, XVI. 18:2)
