도구

도구

라틴어 문장 검색

Ptolomaeo enim rege foederato nobis et socio, ob aerarii nostri angustias iusso sine culpa proscribi, ideoque hausto veneno, voluntaria morte deleto, et tributaria facta est, et velut hostiles eius exuviae classi impositae, in urbem advectae sunt per Catonem.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XIV, 8장 15:2)
Gallos post haec dilutius esse poturos quod illi venenum esse arbitrabantur.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XV, 12장 4:2)
Inter haec Helenae sorori Constanti, Iuliani coniugi Caesaris, Romam affectionis specie ductae, regina tunc insidiabatur Eusebia, ipsa quoad vixerat sterilis, quaesitumque venenum bibere per fraudem illexit, ut quotienscumque concepisset, immaturum abiceret partum.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XVI, 10장 18:1)
Occurrunt eaedem volucres pinnatis agminibus anguium, qui ex Arabicis emergunt paludibus, venena maligna gignentes, mosque antequam finibus suis excedunt, proeliis superatos aeriis vorant, quas aves per rostra edere fetus accepimus.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXII: Julianus, 15장 26:1)
Inmane quantum restricti et cauti, ut inter hostiles hortos gradientes non numquam et vineta, nec cupiant aliquid nec contingant, venenorum et secretarum artium metu.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIII, 6장 78:1)
Chilo ex vicario, et coniux eius Maxima nomine, questi apud Olybrium, ea tempestate urbi praefectum, vitamque suam venenis petitam asseverantes, impetrarunt ut hi quos suspectati sunt, ilico rapti, compingerentur in vincula, organarius Sericus, et Asbolius palaestrita, et haruspex Campensis.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 8:2)
Paphius quin etiam et Cornelius, senatores, ambo venenorum artibus pravis se polluisse confessi, eodem pronuntiante Maximino sunt interfecti.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 1장 29:1)
Quidam detestantes ut venena doctrinas, Iuvenalem et Marium Maximum curatiore studio legunt, nulla volumina praeter haec in profundo otio contrectantes, quam ob causam non iudicioli est nostri.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXVIII, 4장 14:1)
Apud proconsulem Asiae Dolabellam Smyrnaea mulier subolem propriam et maritum venenis necasse confessa, quod filium e matrimonio priore susceptum occiderint, et comperendinata cum consilium, ad quod res ex more delata est, anceps, quid inter ultionem et scelus statui debeat, haesitaret, ad Areopagitas missa est (Athenienses iudices tristiores), quorum aequitas deorum quoque iurgia dicitur distinxisse.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXIX, 2장 19:1)
Ingemiscat, siquis vita digressis est dolor, huius arrogantiam facti Fabricius ille Luscinus, sciens qua animi magnitudine Democharen, vel (ut quidam scribunt) Niciam, ministrum reppulerit regium, colloquio occultiore pollicitum, quod Pyrrum Italiam tune bellis saevissimis exurentem, veneno poculis necabit infectis, scripseritque ad regem, ut a citeriore caveret obsequio.
(암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, Liber XXX, 1장 22:2)
Rex Autari aput Ticinum, venenum ut tradunt accepto, moritur, postquam sex regnaverat annos.
(Andreas Bergomas, Chronicon, 121)
et si ipse dux obdurato corde verbis supradicti apostolici minime oboedire voluisset, tunc domnus Carolus rex et suus exercitus absoluti fuissent ab omni periculo peccati, et quicquid in ipsa terra factum eveniebat in incendiis aut in homicidiis vel in qualecumque malitia, ut hoc super Tassilonem et eius consentaneis evenisset et domnus rex Carolus ac Franci innoxii ab omni culpa exinde permansissent.
(ANNALES REGNI FRANCORUM (ANNALES LAURISSENSES MAIORES), 787 96:9)
Reddere gaudet homo nequam pro melle uenenum, Pro fructu penam, pro pietate dolum.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et colubro 12:8)
Latet hoc in melle uenenum, Fellitumque metu non puto dulce bonum.
(ANONYMUS NEVELETI, De mure urbano et rustico 14:17)
Que dedit infidus mella, uenena puto.
(ANONYMUS NEVELETI, De rustico et angue 33:12)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION